عطر بابونه ی من! ای مسافر برگشته از دلتنگی آغوش تو چقدر سبز بود که از ذوق مچاله شدن میان بازوهایت بین خنده هایم شکوفه رویید... ای سبز پر رنگ برگ های گیلاس تو از کدام قبیله ی نترسی بودی که با آمدنت زمستان را بهار کردی !
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.