ﺷﻌﺮﻱ ﺩﺭ ﭘﺎﺳﺦ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﺷﺎﻫﻴﻦ ﻧﺠﻔﻲ ﺑﻪ ﺍﺑﺎﻟﻔﻀﻞ ﺍﻟﻌﺒﺎﺱ "
.ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺨﻮﻧﻴﺪ ﺍﺩﻡ ﺟﮕﺮﺵ ﺣﺎﻝ ﻣﻴﺎﺩ !!!
.
.
.
.
.
.
ﺧﺒﺮ ﺁﻣﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺍﻫﺎﻧﺖ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﻭَ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺎﻥ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
.
ﺑﻪ ﺧﻴﺎﻟﺖ ﻣﺜﻼ ﻗﺎﻓﻴﻪ ﺳﺎﺯﻯ ﻛﺮﺩﻯ
.
ﺑﭽﻪ ﺟﺎﻥ ﺑﺎ ﺩُﻡ ﻳﻚ ﺷﻴﺮ ﺗﻮ ﺑﺎﺯﻯ ﻛﺮﺩﻯ
.
ﭘﺴﺮﻙ ﺁﺧﺮ ﺍﻳﻦ ﻗﺼﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻯ
.
ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﺍﺑﻴﺎﺕ ﻛﺜﻴﻔﻴﺴﺖ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺍﻯ
.
ﺑﻪ ﭼﻪ ﺣﻘﻰ ﺗﻮ ﺩَﻡ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺯﺩﻯ
.
ﺷﺮﺡ ﺭﺳﻮﺍﻳﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺟﺎﺭ ﺯﺩﻯ
.
ﺑﻰ ﺣﻴﺎ ﺣﻀﺮﺕ ﻋﺒﺎﺱ ﻛﺠﺎ ﻭُ ﺗﻮ ﻛﺠﺎ
.
ﻣﺎﻳﻪ ﻯ ﻓﺨﺮ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﺱ ﻛﺠﺎ ﻭُ ﺗﻮ ﻛﺠﺎ
.
ﺗﻮ ﻛﻪ ﻫﺴﺘﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻋﺒﺎﺱ ﺳﺨﻦ ﻣﻰ ﺭﺍﻧﻰ
.
ﺫﺭﻩ ﺍﻯ ﻧﺎﻡ ﻭُ ﻧﺸﺎﻥ ﭘﺪﺭﺕ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻰ؟
.
ﻃﻴﻨﺖ ﭘﺎﻙ ﻭ ﻧﻴﺎﻛﺎﻥ ﻧﻜﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ
. ﺑﺮﺩﻥ ﻧﺎﻡ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﻭﺿﻮ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ
.
ﺗﻮﻯِ ﮔﻨﺠﺸﻚ ﺑﻪ ﺷﻴﻄﺎﻥ ﻟﻌﻴﻦ ﺑﻨﺪﻩ ﺷﺪﻯ
. ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﻭﺍﮊﻩ ﻯ " ﺷﺎﻫﻴﻦ " ﺳﺒﺐ ﺧﻨﺪﻩ ﺷﺪﻯ
.
ﻧﺠﻔﻰ ! ﺑﺎ ﭘﺴﺮ ﺷﺎﻩ ﻧﺠﻒ ﻛﺎﺭَﺕ ﭼﻴﺴﺖ؟
. ﺧﻮﺩ ﺍﺑﻠﻴﺲ ﺣﻴﺎ ﻛﺮﺩ ﻭُ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭَﺕ ﻧﻴﺴﺖ .
ﭘﺮﭼﻤﺶ ﻓﻮﻕ ﻋﻠﻢ ﻫﺎﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺣﺴﻴﻦ
.
ﭘﺴﺮ ﺳﻮﻡ ﺯﻫﺮﺍﺳﺖ ﻋﻠﻤﺪﺍﺭ ﺣﺴﻴﻦ
. ﺍﺳﻮﻩ ﻯ ﻣﺮﺩﻯ ﻭُ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ﻯ ﻣﺮﺩﺍﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ .
ﺑﺎﻧﻰِ ﻣﻜﺘﺐ ﺟﺎﻧﺒﺎﺯﻯ ﻭ ﭘﺮﻭﺍﻧﮕﻰ ﺍﺳﺖ
.
ﺻﻮﻟﺖ ﺻﻔﺪﺭﻯ ﻭُ ﻫﻴﺒﺖ ﺣﻴﺪﺭ ﺩﺍﺭﺩ
. ﻫﻤﺖ ﻭُ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﻓﺎﺗﺢ ﺧﻴﺒﺮ ﺩﺍﺭﺩ
.
ﺧﻮﺩ ﺍﻟﻠﻪ ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺱ ﻋﻠﻰ ﻣﻐﺮﻭﺭ ﺍﺳﺖ
. ﭼﺸﻢ ﺧﻔﺎﺵ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﺭ ﺧﺪﺍﻳﻰ ﻛﻮﺭ ﺍﺳﺖ