ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻳﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﺳﻤﻮﻧﻮ ﺑﻴﺎﺭﻡ ﺗﻮ ﺧﻮﻧ

ﺗﻮ ﺍﻳﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﻬﻮﻧﻪ ﻳﻪ ﺑﺎﺭ ﺁﺳﻤﻮﻧﻮ ﺑﻴﺎﺭﻡ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ ﺣﻮﺍﺳﻢ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﻮﺩ ﺁﺳﻤﻮﻧﻪ ﺧﻮﺩ ﺁﺳﻤﻮﻧﻪ ﺗﻮ ﺩﻧﻴﺎﯼ ﺳﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﻋﻄﺮﺕ ﺑﻴﺎﺩﻭ ﺑﭙﻴﭽﻪ ﺗﻮ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺑﻴﺎﯼ و ﺑﺨﻨﺪﯼ ﺗﻮ ﺑﺎﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﺷﻤﻌﺪﻭﻧﯽ ﺑﺰﺍﺭﻣﺘﻮ ﻃﺎﻗﭽﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﺭﻩ ﺁﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺑﺒﺎﺭﻩ ﺑﺖ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﻭﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﺠﺐ ﺣﺎﻟﯽ ﺩﺍﺭﻩ ﺗﻮ و ﺧﺎﮎ ﮔﻠﺪﻭﻥ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﻮﻡ و ﺧﻮﻳﺸﻴﻦ ﻣﻨﻮ ﺑﺎﺩﻭ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺭﻓﻴﻖ ﺻﻤﻴﻤﯽ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻣﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﺴﺎﺯﻳﻢ ﻳﻪ ﺩﺭﻳﺎ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﻳﻪ ﻋﺸﻖ ﻗﺪﻳﻤﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﻋﺰﻳﺰﻡ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺗﻮ ﺭﻭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺍﻟﻬﯽ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ ﺍﻟﻬﯽ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺑﻤﻮﻧﯽ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﺭﻩ ﺁﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩم ﮐﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺑﺒﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺑﻪ ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﻋﺠﺐ ﺣﺎﻟﯽ داره.....