عاشقانه

ابریم، بارانی ام  اما شمالی نیستم
قد کشیده غم ولی محصول شالی نیستم
از سر شرم و حیا چیزی نگفتم ، ساکتم
با دلی پر آمدم ، ها! دست خالی نیستم
پا نهادی روی گلزار دلم ، پَرپَر شدم
بی مروت! من گل بی بوی قالی نیستم!
مثل یک فواره دارم شوق لمست، ماه من!
گرچه ذاتاً اهل پرواز و تعالی نیستم
دوستت دارم وَ باید این حقیقت را نوشت 
باورم کن ! من مجازی یا خیالی نیستم
سر بزن ! تا زنده ام احوال ما را هم بپرس
می رسد روزی که دیگر این حوالی نیستم