آرزوهام جلوی چشمام...مردن...پرپر شدن...چه شبایی که با صدا

آرزوهام جلوی چشمام...مردن...پرپر شدن...چه شبایی که با صداش آروم میشدم...صدایی که نجوا کنان میگفتن عاشقتم...باهات میمونم...تا آخر خط...
آخر خط اینجاست؟
آره؟
چرا داری زودتر میری؟
چرا اینقد زود میخای تنهام بذاری؟
مگه نمیگفتی هیچوقت تنهات نمیدارم؟
مگه نمیگفتی همیشه ی همیشه...تا آخر دنیا باهاتم؟
اینجا آخر دنیاس...
وایسا...صبر کن تا منم بیام...
بذار منم بیام تا مثل قدیما بهم بگی تا آخرش باهاتم...
نرو.........
کجا رفت اون دختری که همیشه همه رو آروم میکرد و با آرامش اونا میخندید؟!
کجا رفت اون دختری که هیچوقت خنده رو لبش پاک نمیشد؟!
کجا رفت او دختری که یه دقیقه سرجاش نمیشست؟
کجا رفت اون دختری که قلبش سرشار از عشق و شادی و امیدواری بود؟!
مرد....نیست.....تموم شد....
این ریحانه دیگه اون ریحانه سابق نیس...اون مرده......
همراه روح عشقش رفته...مررررده..........................
داغونم....فقط همین...
میخام از ویس برم...تحمل فضای اینجا رو ندارم...اگه یه روزی فهمیدین مردم...حلالم کنین...هرچند واستون بد بودم.....