کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار، یک تکه از یکدیگر را
کاش آدم ها می دانستند که در هر دیدار، یک تکه از یکدیگر را با خود می برند...
عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!
و چقدر اندک هستند، آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی، می بینی تکه های شادی هایشان را در مشت های تو جا گذاشته اند...
فروغی چه زیبا می گفت: اگر یاد کسی هستیم، این هنر اوست، نه هنر ما...!
چقدر زیباست کسی را دوست بداریم
نه برای نیاز...
نه از روی اجبار...
و نه از روی تنهایی...
فقط برای اینکه "ارزشش را دارد"...
عده ای فقط غم هایشان را به ما می دهند!
و چقدر اندک هستند، آدم های سخاوتمندی که وقتی به خانه بر می گردی، می بینی تکه های شادی هایشان را در مشت های تو جا گذاشته اند...
فروغی چه زیبا می گفت: اگر یاد کسی هستیم، این هنر اوست، نه هنر ما...!
چقدر زیباست کسی را دوست بداریم
نه برای نیاز...
نه از روی اجبار...
و نه از روی تنهایی...
فقط برای اینکه "ارزشش را دارد"...
۱.۵k
۰۲ آذر ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.