زورم به تو که نمی رسد فقط حریف واژه ها می شوم ! گاهی،هوس می کنم،تمام کاغذهای سفید روی میز را،از نام تو پرکنم … تنگاتنگ هم،بی هیچ فاصله ای !! از بس،که خالــی ام از تو … از بس،که تو را کـم دارم … آخر مگرکاغذ هم،زندگی می شود ؟
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.