من زنم باران که می آ ید هوایی می شوم

من زنم باران که می آ ید هوایی می شوم
درسرم فکرت که میپیچد سنایی می شوم

پشت دیوار غرورم یاس پنهان کرده ام
با دلم بدتا نکن ،روزی، دوایی می شوم

شعر می بافم برای فصل پاییز دلت
وقتی بی خوابی برایت لای لایی می شوم

باورت شاید نباشد من کمی دیوانه ام
شعر تو شهرم نباشد من کجایی می شوم؟؟؟؟

من زنم باران بماند،بارها از دوریت
رفته ام سوی خدا،پاک و خدایی می شوم

رنگ احساس من از اول به رنگ صورتی است
وقت لبخندت به مولا من فدایی می شوم

بیت آ خر را ؟به روی چشم الساعه جناب
یک شبی محکوم یک حس جدایی می شوم