چند وقته که برات / اهمیّت نداره گریه هایه من .

چند وقته که برات / اهمیّت نداره گریه هایه من .
خلوته شبات / دیگه شده غریبه با صدایه من .
زندگیه تو / از ارزو و حال روزه من جداست .
حالا که تو شدی / یه ادم غریبو سرد و بی حواس.
من از این شهر میرم / شهری که ستارهاش خاموشه / معشوق عاشقش رو میفروشه / به هیچ و پوچ زندگی ،
من از این شهر میرم / شهری که به ظاهر اشنا زیاده / اما تو نمیدونی درداتو / تو تنهایی به کی بگی ،

خسته از عروسکا تو لباس ادما / تنها و بی صدا گم میشم تو جاده ها / میرم بی خدافظی ،
بی امید و بی هوا از هوایه تو جدا / دنباله ستاره به سمت ناکجا / میرم بئ خدافظی ،
اون که عاشق تو بود از ته دلش منم / اما این روزا بودن و نبودنم / فرقی نداره واسه تو ،
به رنگ شب شدی / یادت رفته نور / هرچراغه روشنی حتی از راه دور / پرت میکنه حواستو ،
من از این شهر میرم ، شهری که گذشتهامو پوشونده ، خاطرات خوبمون جا مونده ، تو تموم کوچهاش ، از این شهر میرم ، تو بمونو ادمایه بی سایه ، عاشقانه هایه گرم و بی پایه ، تو فکر موندنم نباش .