جامعه بشری قنداق های خود را دوست دارد و نمی تواند رشد کند

جامعه بشری قنداق های خود را دوست دارد و نمی تواند رشد کند مگر آنکه خود را از دست آنها رها سازد.
کودک از شیر گرفته شده،اگر پستان مادر را پس می زند،ناسپاس نیست،دیگر به شیر نیاز ندارد. تو نیز رفیق به این راضی مباش که غذایت را در شیر سنت های تقطیر شده و تصفیه شده بدست انسان ها ،بیابی.
دندان هایت آماده گاز گرفتن و جویدن است و تو باید غذای خود را در واقعیت بجویی. برهنه و دلیرانه بپاخیز،غلاف ها را بشکاف،قیم ها و سرپرست ها را از خود دور کن .برای رشد و برافراشتن نیازی جز به جهش شیره و فراخواندن خورشید نداری.

مائده های تازه
آندره ژی