ما با خودمون چه فکری کردیم؟ چه فکری کردیم که به اینجور آد

ما با خودمون چه فکری کردیم؟ چه فکری کردیم که به اینجور آدما دل بستیم؟ این آدمایی که سهممون ازشون صحبت های تایپ شده و بوسه های روی عکسِ توی گوشیمونه. آخه ما با خودمون چه فکری کردیم که این همه به همدیگه قول دادیم؟ چطوری خواستیم مالِ هم باشیم وقتی حتی نمیتونیم توی چشمای همدیگه نگاه کنیم؟
آخه واقعا چه فکری کردیم؟ چطور توی خیالاتمون هزار جور برنامه چیدیم که دو سه سال دیگه با هم باشیم و باشیم و باشیم و باشیم؟ چطور به خودمون اجازه میدیم واسه همدیگه گریه کنیم وقتی حتی مطمئن نیستیم اونی که پشتِ موبایلش نشسته و داره باهامون حرف می زنه کیه؟ چطور میتونیم دلتنگ بشیم وقتی هیچی راجع به طرفِ مقابلمون به جز حرفای خودش نمیدونیم؟
ما خیلی عجیبیم. خیلی خیلی عجیبیم. باید یه جوری خودمون رو قانع کنیم که این احساسات به بنبست می رسن.
باید یه جوری به خودمون بفهمونیم که این چیزا فایده ای ندارن و نباید دل به حرفاشون بدیم.
#تدی
#deep_feeling