ﺷﺐ ﻣﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﯽ ﻓﺮﺩﺍ

ﺷﺐ ﻣﻦ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﺑﯽ ﻓﺮﺩﺍ
ﺭﻭﺯ ﻣﻦ ﻗﺼﻪ ﯼ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺎ
ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺑﺮ ﺧﺎﮎ ﻭ ﺍﺳﯿﺮ ﺳﺎﺣﻞ
ﻣﺎﻫﯽ ﺍﻡ ، ﻣﺎﻫﯽ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺩﺭﯾﺎ
ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻮﺩ
ﻗﺼﻪ ﺍﻡ ، ﻗﺼﻪ ﯼ ﺩﻝ ﮐﻨﺪﻥ ﺑﻮﺩ
ﺩﻝ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺳﭙﺮﺩﻡ ﺩﯾﺪﻡ
ﺭﺍﻫﺶ ﺍﻓﺴﻮﺱ ، ﺟﺪﺍ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻮﺩ
ﺭﻭﺡ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﯼ ﻣﻦ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ
ﮐﻮﻟﯽ ﺩﺭ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﻫﺎﺳﺖ
ﻣﯽ ﺭﻭﺩ ﺑﯽ ﺧﺒﺮ ﺍﺯ ﺁﺧﺮ ﺭﺍﻩ
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﻣﺜﻞ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ . . .
ﺍﺭﺩﻻﻥ ﺳﺮﻓﺮﺍﺯ