سوره بقره(فسطاط القرآن)

سوره بقره(فسطاط القرآن)
(سنام القرآن)فردوس

قرآن

2- بَقَــــرَه : گاوماده
این سوره از آن جهت که داستان گاو بنی اسراییل در آن است بقره نام گرفته است.
بقره دومین سوره قرآن و بزرگترین سوره قرآن است و تقریبا دو و نیم جزء از سی جزء قرآن را در بر گرفته است.

داستان بقره چنین بود که مردی از بنی اسراییل یکی از بستگان خود را کشت و بر سر راه بهترین گروه از قوم خود انداخت. سپس خودش به خونخواهی او برخواست. 
(همون کاری که در شهید سازی های فتنه ها در کشورهای مختلف صهیونیست ها و استعمار نو و ... الان هم انجام میدن. این یک روش دیرینه و کهن  است و چیز جدیدی نیست)
به حضرت موسی گفتند: به ما خبر بده که قاتل کیست؟
آن حضرت گفت: برایم بقره ای بیاورید. گفتند مگر ما را مسخره کرده ای. گفت: پناه میبرم به خدا از اینکه از جاهلان باشم.
خلاصه هی ایراد بنی اسراییلی گرفتند که اخه چه جور گاوی باشه و ....
سرانجام گاوی با مشخصاتی که آن حضرت گفته بود پیدا کردند و مجبور شدند به قیمت گزافی بخرند و آن را به دستور حضرت موسی ذبح کردند.
حضرت دستور داد که دُم گاو را به جسد مقتول بزنند. در این هنگام مرده زنده شد و گفت که : ای پیامبر خدا! مرا پسر عمویم کشته نه آن کسانی که متهم به قتل من شده اند.

آری خداوند اینگونه مرده ها را زنده میکند و نشانه های خود را آشکار میسازد. این تذکری بود برای آنانکه زنده شدن انسانها و فاش شدن کردارشان را در قیامت بعید می انگارند.