خیلی جالب است که طبیعت، با المانهای خود انسان؛ با او حرف

خیلی جالب است که طبیعت، با المانهای خود انسان؛ با او حرف می زند. چیزی به اسم خرافات وجود ندارد و البته هر قراردادی، به گونه ای خودش می تواند نوعی خرافات تلقی شود.

اینکه مثلا من یک روز با خودم تصمیم گرفته باشم که هرجا پرنده ، پروانه یا پر سفیدی در آسمان و یا روی زمین ببینم، گمان کنم که خدا دارد به من لبخند می زند، لاجرم، هرجایی که با سوسک، یا پر سوسکی برخورد کنم، گمانی که نصیبم می شود، این شبهه است که شیطان دارد به من لبخند می زند! آنوقت می توانم این قرار داد ذهنی را برای خودم در هر صحنه از زندگی اجرا کنم. یعنی در بسیاری از شرایط، موقعیتهای خیر و شر را با همین المانهای از پیش تعیین شده، ارزیابی کنم.

معمولا در اکثر مواقع این المانها درست کار می کنند و هرجایی که به المانهای سری اول بر بخورم، متوجه می شوم در نتیجه نگاه مثبت، کار مثبت و خیریست که انجام داده ام و یا امکان انجام آن رویارویم قرار خواهد گرفت و هرجایی که تهدید امکان انجام رفتار شری می رود، المانهای منفور و بد، در مسیر بصری ام قرار خواهند گرفت.