۸۲۶

۸۲۶
به نام بارشِ باران وَ یک هوای دوتایی
به یادِ خاطره ای در سروده های دوتایی

یک استکانِ پُر از چای و حسّ بودنِ باهم
نمی دهم به جهان این خلوصِ چای دوتایی

ازین حصارِقَوافی که بُگذری،غزلت را؛
به آسمان برسانی...به یک دعای دوتایی

وَ من همیشه به فکر سروده های نجیبم
به فکر واژه ی ما، یک وجب فضای دوتایی...

من این زبانِ غزل را به لطف چشم تو دارم
که می برد دل من را به یک صفای دوتایی

نشسته بین نگاه تو شرم لحظه ی بوسه
فدای شرم تو... قربان این حیای دوتایی

نگاه کن تو به لفظِ قشنگ و تازه ی "عاشق"
ببین اسیر تو ام با همین هجای دوتایی

به جای قافیه چیدن بگو به این زن عاشق
موافقی سر سفره به یک غذای دوتایی؟

چه حس خوب و قشنگی،همین که پیش تو هستم
همین که نیمه ی شب ها...خدا خدای دوتایی...


#مریم_عظیمی