زنی به زیبایی تو

زنی به زیبایی تو
سوار هیچ قطاری نشده
و گرنه قرن ها طول می کشید
تا به مقصد برسد

زنی به زیبایی تو
سوار هیچ کشتی نشده
این را از قایق ها بپرس از مرغ های دریایی
دزدهای دریایی ...

این را از تمام ناخداهای مست عرشه ها بپرس
که قطب نمایشان همیشه
شمال شرقی چشم های تو را
نشان می دهد ...

زنی به زیبایی تو
در خواب های هیج مردی نرقصیده
و گرنه چه کسی تعبیر می کرد
این مرد بوی کدام گلهای وحشی را دارد

زنی به زیبایی تو
هرگز به خیابان نیامده
این را از خواهرهای زشت همسایه بپرس
که خون جلوی چشمهایشان را گرفته
دستشان به زیبایی ات نمی رسد

کدام شاعر ، کدام نقاش
زنی به زیبایی تو آفریده
که عطر تنت را چنان مست کشیده باشد
که تهران برگردد به کودکی های قاجار
بوی سیب بگیرد تمام چهارراه ها

زنی به زیبایی تو را
تنها می توان درقصه ها شنید و
به خواب رفت...