تقدیم به روح پدرم و تمام پدران رفته از این دیار

تقدیم به روح پدرم و تمام پدران رفته از این دیار
( شعر از خودم )
بی تو من برگ خزانم ای پدر*
با تو دایم شادمانم ای پدر *
دل خوشی هایم تو بودی در جهان*
شد خزان بی تو جهانم ای پدر *
سال ها سختی کشیدی از برم *
من چه گویم ناتوانم ای پدر *
مهربانی را به من آموختی *
ای عزیز مهربانم ، ای پدر *
سوختی چون شمع شب افروز تا*
گرم گردد آشیانم ای پدر *
تک درختی بوده ای در کوهسار*
شاخ و برگت سایبانم ای پدر *
ره ز بی ره گر نمودم نا درست*
داده ای ره را نشانم ای پدر *
آفتاب از روی ماهت جان گرفت*
از تو روشن آسمانم ای پدر *
من نمی گویم تو خوبی گفته اند*
دوستان و دشمنانم ای پدر *
گفته ها بس گفته ام از حسن تو*
عاجز از گفتن زبانم ای پدر *
کاشکی بودی که می انداختم *
زیر پایت فرش جانم ای پدر*
رفتی و از غصه پیرم کرده ای *
پیرمردی نو جوانم ای پدر *
باغ و بستان بودی اما بعد تو *
شد بیابان بوستانم ای پدر *
صبح و شب می گریم از نادیدنت*
خون چکد از دیدگانم ای پدر *
کس چه می داند چه آمد بر سرم*
سوخت مغز استخوانم ای پدر *
بی تو آتش جان لالی را بسوخت *
سوخت هم روح و روانم ای پدر*
( به احترام پدران رفته از این دیار به خوانید فاتحه)