ادعاهای سایر کشور ها بر داشته های ایران

ادعاهای سایر کشور ها بر داشته‌های ایران

مولویِ ترک، ابن سینای عرب، سید جمال الدین افغانی، رودکی تاجیکی، مانی عراقی، سلسله اشکانی ارمنی، تار جمهوری آذربایجان و ... سند زدن مشاهیر و ساخته های فرهنگی – تاریخی ایران زمین به نام کشورهای همسایه مدتی است که باب شده است. بی خیالی ما، یا بهتر بگوییم از اولویت خارج شدن اهمیت این مسائل از نظر مسئولان از یک طرف و دغدغه روزافزون کشورهای منطقه برای ساخت هویت (که به خصوص بعد از انحلال شوروی و تاسیس جمهوری های آسیای میانه و قفقاز افزایش پیدا کرده) از طرف دیگر، به این ماجراها دامن زده است. ضمن اینکه نمی توان منکر این قضیه شد که میراث معنوی ایران، شامل سرزمینی بزرگ بوده که امروز دستخوش مرزبندی های سیاسی تازه و قسمت بندی های قرن جدیدشده است. در اینجا نگاهی داریم به چند نمونه از این هویت سازی های جعلی. البته نمونه ها که زیادند ولی فعلا به همین چندتا اکتفا می کنیم تا ببینیم چه بودند و چه شدند؟ آنها چه کرده اندو ما چه کرده ایم؟

1- نسبتش با ایران چیست؟

2- چه کشورهایی مدعی اند؟

3- چه کرده اند؟

4- ما چه کرده ایم؟

5-وضعیت فعلی؟


بازی چوگان

1- حدود 3000 سال پیش و زمان هخامنشیان در ایران شکل گرفت و با کشورگشایی های داریوش به سرزمین های تابعه رفت. در دوره صفویه در میدان نقش جهان بازی می شد و حتی الان هم دروازه هایش وجوددارد. آن زمان به عنوان سوغات از ایران به اروپا هم کشیده شد.


2

- چین، قطر، جمهوری آذربایجان

3- چینی ها چند سال پیش دنبال ثبت جهانی آن بودند. بعد نوبت به قطری ها رسید که سال پیش خواهان ثبت این ورزش به نامش شد اما چند نامه و استدلال از سمت ایران، این قضیه را منتفی کرد. حالا هم جمهوری آذربایجان، رسما نامه ثبت چوگان به نام خودش را به یونسکو فرستاده.

4- فدراسیونی مجزا و تیم ملی دارد. با مسابقات لیگی کمرنگ و بدون تبلیغات. چوگان به عنوان اثر ملی ثبت شده و کارهایی در حد ساخت مستند برای ثبت جهانی اش انجام داده ایم. امسال دکتر آذرتاش آذرنوش اولین کتاب تحقیق درباره ریشه های ایرانی چوگان را منتشر کرده.

5- چوگان، ورزشی محبوب در سطح جهان و به خصوص در شرق آسیا، انگلیس و آمریکای جنوبی است و حدود 40 سال (1900 تا 1939 میلادی) در جمع ورزش های المپیک بود اما در ایران طرفدار چندانی ندارد.




سید جمال الدین اسدآبادی

1- در اسدآباد همدان به دنیا آمد. از آن علمایی بود که آبشان با شاهان قاجار در یک جوی نمی رفت و برای همین هم مدام در سفر و تبعید بود. او از ایران به افغانستان، هند و ترکیه رفت و همانجا درگذشت.

2- افغانستان جسد او را چند سال بعد از مرگش از استانبول به کابل منتقل کرد. در مرکز دانشگاه این شهر به خاک سپرد و یک بنای شیک و مجلسی بر فراز آن ساخت. نشان ویژه علامه سید جمال الدین افغان هم دارند که حامد کرزای، رئیس جمهور این کشور یک بار به «کراکر»، سفیر آمریکا در کابل اهدایش کرد.
3- افغانستان جسد او را چند سال بعد از مرگش از استانبول به کابول منتقل کرد. در مرکز دانشگاه این شهر به خاک سپرد و یک بنای شیک و مجلسی بر فراز آن ساخت. نشان ویژه سید جمال الدین افغان هم دارند که حامد کرزای، رئیس جمهور این کشور یک بار به «کراکر»، سفیر آمریکا در کابل اهدایش کرد.

4- ما با حمایت از افغانستان در یونسکو باعث شدیم تا 150 امین سالگرد تولد سید جمال با عنوان «سید جمال الدین افغانی» به نام افغانستان ثبت شود. قرار بود داریوش مهرجویی هم سریال او را بسازد که فعلا خبری نیست.
5- با وجود اینکه در اسدآباد به دنیا آمده اما به نظر می رسد افغانستان موفق شده او را برای خودش بکند.رودکی

1- اولین شاعر پارسی گوی بعد از اسلام، و اولین شاعری که دیوان شعر فارسی دارد. او در «رودک» به دنیا آمد و 82 سال بعد در «پنجکت» درگذشت. دو شهری که امروز در تاجیکستان قرار دارد.

2- تاجیکستان.

3- رودکی برای تاجیک ها یک مسئله ناموسی است. این قضیه بعد از انحلال شوروی و تشکیل جمهوری تاجیکستان که زبان رسمی اش فارسی بود، حادتر شد. آنها آخرین روز شهریور را به یاد او نامگذاری کردهاند. بنیاد، خیابان، دانشگاه و پارکی به نام رودکی دارند و اسم عالی ترین جایزه ادربی شان را هم گذاشته اند رودکی. روی پرارزش ترین اسکناس تاجیکستان – که 500 سامانی و معادل 114 دلار است – هم تصویر رودکی حک شده.
4- بزرگترین بنیاد موسیقی ما به نام این شاعر است. مجموعه تالار رودکی نیز در سال 1346 افتتاح شده که بزرگترین سالن آن، همین تالار وحدت فعلی باشد.

5- با این همه تلاش تاجیک ها معلوم است که رودکی شاعری متعلق به تاجیکستان شناخته شود. حالا جالب اینجاست چون در زمان شوروی، خط نوشتاری تاجیک ها عوض شد، آنها نمی توانند ابیات رودکی را به فا