بـہ گمانم بزرگترین دارایی ِ زندگی ِ آدمیزاد،

بـہ گمانم بزرگترین دارایی ِ زندگی ِ آدمیزاد،
همین انسانهای اطرافش هستند
همین کسانی کـه برایت پیغام می گذارند ، کـہ اعلام می کنند حواس شان بـه تو هست
همین کسانی کـه با دو سـه خط پیغام نشان می دهند چقدر دل شان پـی ِ تو، دل ِ تو و درد ِ توست ...
کـه چقدر خوب تو را می خوانند
همین آدم هایی کـه بی مقدمـه برایت می نویسند
وقت هایی دو سـه خط شعر می فرستند
کـہ بدانی خودت... وجودت... خوب بودن حال و احوالت برای کسی مهم است...

آدمیزاد چـه دلخوش می شود گاهی، با همین دو سـه خط نوشته...دو سـه خط پیغام، از کسی حتی آن سر ِ دنیا ...
حس ِ شیرینی ست کـه بدانی بودن ات برای کسی اهمیت دارد ...
وقت هایی هست کـه می فهمی حتی اگر دلت پُر درد است، باید بخندی و شاد باشی، تا آدم هایی کـہ دوستت دارند را، غمگین نکنی...

+ خواستم بگویم کـه چقدر این دارایی های زندگی ام، این انسانها، برایم پُر ارزش ند... کـه چقدر خوب است دارمشان ...