نگاه ها بر روی پرده سینما بود که اکران فيلم شروع شد. در آ

نگاه ها بر روی پرده سینما بود که اکران فيلم شروع شد. در آغاز، فيلم سقف يک اتاق را نشان ميداد. دو دقيقه بعد همچنان سقف اتاق بود، سه دقيقه بعد، پنج دقيقه بعد و ... هشت دقيقه اول فيلم فقط سقف اتاق بود؛
صدای همه در آمده بود و حاضران در حال ترک سينما بودند که ناگهان دوربین حرکت کرد و پایین آمد و به جانباز قطع نخاعي خوابيده روى تخت رسید و اين جمله زیرنویس شد:
«این تنها ۸ دقیقه از زندگى چندین ساله این جانباز بود و شما طاقت نداشتید …»