ما أقول إن الصدر ضایق، أقول الکون فینی ضاق

ما أقول إن الصدر ضایق، أقول الکون فینی ضاق
ما أقول إن غیبتک صعبة، أقول البعد ینهینی

أنا یاما زعل قلبی علیک و ما طریت فراق
أشیل بخاطری و أرضی لو تراضینی

یالیتک بس تفقدنی، کثر ما أفقدک و أشتاق
قسم بالله ما یطری علی بالک تخلینی بعینی

إنت هالدنیا و من غیرک لعینی لاق
کثیر وما ملوا عینی وقلبک بس یکفینی فراق!

وکنت أبی منّک تعوّض هالصبر بعناق
عشانک بعت هالعالم وجیت الیوم تنفینی

حبیبی حلت الفرقا و بعثرت بجفاک أوراق
عزای بغیبتک صورة، علی بعدک تواسینی

أنا غصب علی أرضی ببعدک وأکتم الأشواق
وأکابر رغم حرمانی و أداری دمعتی بعینی

حبیبی والجفا سجنی وقربک من سمای إعتاق
بکثر عیوبی بعینک فقدتک وینک او وینی

حبیبی حِس فی حزنی، تری دنیای ما تنطاق
أهونها ولا هانت کبیرة صدمتی فینی

وش إللی یصیر بالدنیا، لو إنک جیتنی مشتاق
وش إللی تخسره یعنی إذا فکرت ترضینی

من الآخر تری بعدک، عطانی هالزمان طراق
لأنی کنت أحسب إنک تموت و ما تخلینی