دریافت اپلیکیشن مواسپورت


سکوت مدافع پرسپولیس شکست/ از ترکیه تا کمکاری و دیپورت و … با رضاییان
تاریخ انتشار: چهارشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۵

گفتگوی رامین رضاییان از بازگشت به ایران تا نیمکت نشینی. از شایعه کم کاری تا مخالفت بازیکنان با بازگشتش و … را در ادامه خواهید خواند.
با اینکه فرصت زیادی در ترکیب پرسپولیس نداشتی، شرایط تیم را چطور ارزیابی می کنی و به نظرت چقدر شانس قهرمانی دارید؟
شرایط تیم خوب بود و ان شاالله این روند را تا پایان مسابقات حفظ کنیم. مطمئنا به قهرمان نیم فصل جام نمی دهند و ما باید تمام تلاش خودمان را انجام دهیم تا این جایگاه را در پایان فصل کسب کنیم و به عنوان قهرمانی دست پیدا کنیم.
هنوز برای خیلی ها جای سوال دارد که رامین چرا رفت و البته چرا برگشت؟
به خاطر عذاب وجدانی که داشتم و اینکه دل هواداران را شکسته بودم. وقتی برگشتم پیشنهادات خوبی داشتم و مدیریت باشگاه هم در جریان آنها قرار دارند. اما من فقط می خواستم برگردم و دل هوادارانی که شکسته بود و از من ناراحت بودند را به دست آورم و همه چیز را جبران کنم. خیلی هواداران از من ناراحت بودند و من به هیچ عنوان به مسائل مالی فکر نمی کردم. حتی زمانی که یک دقیقه هم فرصت به من می رسید تمام تلاشم را می کردم که نشان دهم با تمام وجودم برای موفقیت تیم تلاش می کنم. نه اینکه در پرسپولیس بلکه در هر تیمی باشم غیرتی و باتعصب بازی می کنم و این مساله در پرسپولیس برایم بیشتر از همیشه اهمیت دارد. دوست دارم وقتی برای تیمی قدم برمی دارم با تمام وجود باشد. وقتی در ترکیب هستم هیچ وقت ایستا بازی نمی کنم و شاید هر کس دیگری جای من باشد کمی به خودش استراحت می دهد و نفس می گیرد اما من تمام وجودم را در دقایقی که در بازی هستم به کار می گیرم تا بیشترین دوندگی را داشته باشم و دنبال اتفاقات خوب برای تیم هستم.
بزرگترین حسرتی که در نیم فصل مسابقات داشتی چه بود؟
همیشه چیزهای خوب را در زندگی ام ببینم. هیچ وقت به چیزهایی که از دست رفته فکر نمی کنم چون آدم های ضعیف هستند که حسرت می خورند. من سعی می کنم چیزهای بهتر از آنچه از دست داده ام را کسب کنم. هیچ کس با حرف به جایی نمی رسد. روز اولی که به پرسپولیس آمدم خیلی ها به من می گفتند نمی توانی اینجا موفق شوی و مثل فلانی و فلانی می شوی! اما با عملکردم جواب همه را دادم و از این ببعد هم همین رویه را دنبال می کنم.
منظورم این بود که حسرت بازی نکردن در دربی را نمی خوری؟ به هرحال در بازی قبلی گل زده بودی و انگیزه زیادی داشتی و این مساله در چهره ات روی نیمکت کاملا مشخص بود.
از دست دادن دربی برایم سخت بود. البته حسرت نبود و من دو دربی خاطره انگیز داشتم. در دربی اول که شوت من در نهایت گل تساوی پرسپولیس را رقم زد و در دربی بعدی هم گل زدم. هر بازیکنی دوست دارد بازی کند و من نمی توانم دروغ بزرگی در این باره بگویم. مسلما تشخیص با کادرفنی است و البته این را مطمئن باشید که هیچ بازیکنی نمی توانست شرایطی که من در این مدت تجربه کردم را سلامت و موفق از آن عبور کند. واقعا شرایط زندگی ام سخت شده بود و تنها امیدم برای بازگشت هوادارانی بودند که به من انگیزه می دادند و دست تک تک آنها را می بوسم. وقتی به من فرصت بازی رسید با جان و دل بازی می کردم و عملکردم این را نشان می دهد. به هرحال وقتی از ترکیب دور باشی شرایط خیلی سخت می شود. باید 10 برابر بیشتر مراقب زندگی ات باشی. من ساعت 7 صبح در باشگاه انقلاب حاضر می شدم و تمریناتم را انجام می دادم. من در دو دیدار در دفاع راست بازی کردم دوندگی مرا ببینید. در هر دو بازی بیش از 10 کیلومتر دویدم. وقتی نیمکت نشین می شوی باید خیلی تلاشت را بیشتر کنی و من هیچ وقت کم نیاوردم و برای رسیدن به جایگاه سابقم تلاش کردم. بازیکن می آید و می رود و مهم این است که تا لحظه آخر و تا زمانی که اسمت در تیم است هواداران از تو یاد کنند. این نیم فصل برایم به اندازه سه سال گذشت و به این اندازه پیر شدم اما تجربیات خوبی برایم بود و اینقدر تمرین و تلاش می کنم تا به جایگاه سابقم برسم و مهره موثری برای تیم باشم.
خیلی ها می گفتند با تداوم این شرایط جدایی ات از پرسپولیس در نیم فصل محتمل خواهد بود و این وضعیت را تحمل نمی کنی که برانکو تمرینات و عملکردت را نادیده بگیرد.
ترک پرسپولیس در نیم فصل؟ نه، مسلما نگاه برانکو در تمرینات به من بوده که فرصت بازی به دست آوردم. من هر بازی که فرصت می رسید با جان و دل بازی می کردم. در بازی با سیاه جامگان من تا لحظه آخر بیرون از ترکیب بودم و من بازیکن حرفه ای هستم و حرفش برایم قابل احترام بود و من مشکلی با این قضیه نداشتم هیچ لحظه ای فکر ترک تیمی که برای بازگشت به آن این همه تلاش کردم به ذهنم نرسید.
اتفاقا وقت
دریافت اپلیکیشن مواسپورت


سکوت مدافع پرسپولیس شکست/ از ترکیه تا کمکاری و دیپورت و … با رضاییان
تاریخ انتشار: چهارشنبه ۲۲ دی ۱۳۹۵

گفتگوی رامین رضاییان از بازگشت به ایران تا نیمکت نشینی. از شایعه کم کاری تا مخالفت بازیکنان با بازگشتش و … را در ادامه خواهید خواند.
با اینکه فرصت زیادی در ترکیب پرسپولیس نداشتی، شرایط تیم را چطور ارزیابی می کنی و به نظرت چقدر شانس قهرمانی دارید؟
شرایط تیم خوب بود و ان شاالله این روند را تا پایان مسابقات حفظ کنیم. مطمئنا به قهرمان نیم فصل جام نمی دهند و ما باید تمام تلاش خودمان را انجام دهیم تا این جایگاه را در پایان فصل کسب کنیم و به عنوان قهرمانی دست پیدا کنیم.
هنوز برای خیلی ها جای سوال دارد که رامین چرا رفت و البته چرا برگشت؟
به خاطر عذاب وجدانی که داشتم و اینکه دل هواداران را شکسته بودم. وقتی برگشتم پیشنهادات خوبی داشتم و مدیریت باشگاه هم در جریان آنها قرار دارند. اما من فقط می خواستم برگردم و دل هوادارانی که شکسته بود و از من ناراحت بودند را به دست آورم و همه چیز را جبران کنم. خیلی هواداران از من ناراحت بودند و من به هیچ عنوان به مسائل مالی فکر نمی کردم. حتی زمانی که یک دقیقه هم فرصت به من می رسید تمام تلاشم را می کردم که نشان دهم با تمام وجودم برای موفقیت تیم تلاش می کنم. نه اینکه در پرسپولیس بلکه در هر تیمی باشم غیرتی و باتعصب بازی می کنم و این مساله در پرسپولیس برایم بیشتر از همیشه اهمیت دارد. دوست دارم وقتی برای تیمی قدم برمی دارم با تمام وجود باشد. وقتی در ترکیب هستم هیچ وقت ایستا بازی نمی کنم و شاید هر کس دیگری جای من باشد کمی به خودش استراحت می دهد و نفس می گیرد اما من تمام وجودم را در دقایقی که در بازی هستم به کار می گیرم تا بیشترین دوندگی را داشته باشم و دنبال اتفاقات خوب برای تیم هستم.
بزرگترین حسرتی که در نیم فصل مسابقات داشتی چه بود؟
همیشه چیزهای خوب را در زندگی ام ببینم. هیچ وقت به چیزهایی که از دست رفته فکر نمی کنم چون آدم های ضعیف هستند که حسرت می خورند. من سعی می کنم چیزهای بهتر از آنچه از دست داده ام را کسب کنم. هیچ کس با حرف به جایی نمی رسد. روز اولی که به پرسپولیس آمدم خیلی ها به من می گفتند نمی توانی اینجا موفق شوی و مثل فلانی و فلانی می شوی! اما با عملکردم جواب همه را دادم و از این ببعد هم همین رویه را دنبال می کنم.
منظورم این بود که حسرت بازی نکردن در دربی را نمی خوری؟ به هرحال در بازی قبلی گل زده بودی و انگیزه زیادی داشتی و این مساله در چهره ات روی نیمکت کاملا مشخص بود.
از دست دادن دربی برایم سخت بود. البته حسرت نبود و من دو دربی خاطره انگیز داشتم. در دربی اول که شوت من در نهایت گل تساوی پرسپولیس را رقم زد و در دربی بعدی هم گل زدم. هر بازیکنی دوست دارد بازی کند و من نمی توانم دروغ بزرگی در این باره بگویم. مسلما تشخیص با کادرفنی است و البته این را مطمئن باشید که هیچ بازیکنی نمی توانست شرایطی که من در این مدت تجربه کردم را سلامت و موفق از آن عبور کند. واقعا شرایط زندگی ام سخت شده بود و تنها امیدم برای بازگشت هوادارانی بودند که به من انگیزه می دادند و دست تک تک آنها را می بوسم. وقتی به من فرصت بازی رسید با جان و دل بازی می کردم و عملکردم این را نشان می دهد. به هرحال وقتی از ترکیب دور باشی شرایط خیلی سخت می شود. باید 10 برابر بیشتر مراقب زندگی ات باشی. من ساعت 7 صبح در باشگاه انقلاب حاضر می شدم و تمریناتم را انجام می دادم. من در دو دیدار در دفاع راست بازی کردم دوندگی مرا ببینید. در هر دو بازی بیش از 10 کیلومتر دویدم. وقتی نیمکت نشین می شوی باید خیلی تلاشت را بیشتر کنی و من هیچ وقت کم نیاوردم و برای رسیدن به جایگاه سابقم تلاش کردم. بازیکن می آید و می رود و مهم این است که تا لحظه آخر و تا زمانی که اسمت در تیم است هواداران از تو یاد کنند. این نیم فصل برایم به اندازه سه سال گذشت و به این اندازه پیر شدم اما تجربیات خوبی برایم بود و اینقدر تمرین و تلاش می کنم تا به جایگاه سابقم برسم و مهره موثری برای تیم باشم.
خیلی ها می گفتند با تداوم این شرایط جدایی ات از پرسپولیس در نیم فصل محتمل خواهد بود و این وضعیت را تحمل نمی کنی که برانکو تمرینات و عملکردت را نادیده بگیرد.
ترک پرسپولیس در نیم فصل؟ نه، مسلما نگاه برانکو در تمرینات به من بوده که فرصت بازی به دست آوردم. من هر بازی که فرصت می رسید با جان و دل بازی می کردم. در بازی با سیاه جامگان من تا لحظه آخر بیرون از ترکیب بودم و من بازیکن حرفه ای هستم و حرفش برایم قابل احترام بود و من مشکلی با این قضیه نداشتم هیچ لحظه ای فکر ترک تیمی که برای بازگشت به آن این همه تلاش کردم به ذهنم نرسید.
اتفاقا وقت
۶۱.۷k
۲۲ دی ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.