تهرانِ بی تو

تهرانِ بی تو
مثل ریه های اهواز است ،
حالا این آسمان
هِی ببارد
و
تو با نبودنت
اسفندم را به بازی بگیر !
این فنجان چای ،
از پسِ هر دردی بر می آید
اِلا دلتنگی من ...
دوستت دارم
و این همه سفر رفتنت
به صلاحِ این خانه نیست
وقتی دختری را
با همه ی دوست داشتنتش
تنها می گذاری ...
هوا را ببین !
آسمان ،
زمینی را
که پشتش ،
گرمِ بهار است
از سرما نمی ترساند
همه ی این اتفاقات
زیر سرِ چمدان توست
وقتی
این روزها
دست هایت را
دور گردنم ندارم ...