خودمانی با آقا

خودمانی با آقا    

 نیمه شعبان که میاد یه امید تازه ای از صبح در دلمون شعله می کشه.

نیمه شعبان که میاد دوست داریم خودمون رو برای این عید بزرگ خدا آماده کنیم .

نیمه شعبان که میاد برق شادی برای رفتن به جشن، تو چشمان همه دیده می شه .

نیمه شعبان که می شه ، همه از کار و زندگی روزمره خلاص شده و برای شرکت تو این جشن آماده می کنن.

یکی نقل وشیرینی پخش می کنه یک تکیه می بنده بچه ها از خوشحالی واز شور جشن خواب شبانه شون یادشون میره، بزرگ تر ها نذری هم می دهند همه  و همه خوشحالی می کنن.

 خیلی از دوستدارانت آقا به یمن وجودت و به احترام میلادت به جمکران می آیند با دسته ها گل ی جور واجور مخصوصا گل نرگس  وبا  شیرینی و گوسفند های نذری همه پیشکش شما...

برگ سبزی است ز موری به پادشه سلیمان! ناچیز، ناچیز، ناچیز..

آقا میگن روز تولدت جمعه بوده، یه روز خوب خدا که روز عید مسلمون هاست. روز میلادتو هم مصادفش شده با این عید بزرگ  و عید در عید شده... حالا هم از خدا می خواهیم که روز تولدت ظهور کنی تا باز هم عید حضورتو با عید میلادت را با هم جشن بگیریم ..

آقا نمی تونیم اون جوری که لایق توست تبریک بگیم به زبون خودمونی قبول کن.

آقا و صاحب عصرو الزمان؛ میلاد با سر سعادتت مبارک .

عمرت دارزو سرت سلامت باد و دوره غیبتت رو به پایان و مشتاق دیدارت ایم .

ای امید منتظران!، منتظرت هستیم ظهور کن! ظهور کن! که منتظرت هستیم. !