عشق! ای بهار مستتر! ای آنکه در چمن هر گل نشانه ایست، توی بی نشانه را من هم غزلسرای بهارم چو بلبلان با گل اگرچه زمزمه کردم ترانه را
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.