همسفرم !
همسفرم !
در این راه طولانی که ما بی خبریم و چون باد می گذرد بگذار خرده اختلاف های مان با هم باقی بماند …
خواهش می‌کنم !
مخواه که یکی شویم، مطلقا یکی.
مخواه که هر چه تو دوست داری ، من همان را ، به همان شدت دوست داشته باشم و هرچه من دوست دارم ،به همان گونه مورد دوست داشتن تو نیز باشد.
مخواه که هر دو یک آواز را بپسندیم،یک ساز را ، یک کتاب را ، یک طعم را ، یک رنگ را و یک شیوه نگاه کردن را.
مخواه که انتخاب مان یکی باشد، سلیقه مان یکی و رویاهامان یکی.
هم سفر بودن و هم هدف بودن، ابدا به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست، و شبیه شدن دال بر کمال نیست، بکله دلیل توقف است.
عزیز من !
دو نفر که عاشق هم اند و عشق آن ها را به وحدتی عاطفی رسانده است، واجب نیست که هر دو صدای کبک، درخت نارون ، حجاب برفی قله‌ی عَلَم کوه، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند.
اگر چنین حالتی پیش بیاید، باید گفت که یا عاشق زاید است یا معشوق.
یکی کافی ست.
عشق ، از خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها گذشتن است؛ اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست.
عزیز من !
اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست،بگذار یکی نباشد.
بگذار در عین وحدت مستقل باشیم.
بخواه که در عین یکی بودن، یکی نباشیم.
بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید.
بگذار صبورانه و مهرمندانه درباب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم
بحث باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل.
بیا بحث کنیم ! …
بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم ! …
بیا کلنجار برویم ! …
اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم.
من و تو حق داریم در برابر هم قدعَلَم کنیم …
و حق داریم بسیاری از نظرات و عقاید هم را نپذیریم بی‌آنکه قصد تحقیر هم را داشته باشیم.
عزیز من ! …
بیا متفاوت باشیم .
چهل نامه ی کوتاه به همسرم
نویسنده ：نادر ابراهیمی
در این راه طولانی که ما بی خبریم و چون باد می گذرد بگذار خرده اختلاف های مان با هم باقی بماند …
خواهش می‌کنم !
مخواه که یکی شویم، مطلقا یکی.
مخواه که هر چه تو دوست داری ، من همان را ، به همان شدت دوست داشته باشم و هرچه من دوست دارم ،به همان گونه مورد دوست داشتن تو نیز باشد.
مخواه که هر دو یک آواز را بپسندیم،یک ساز را ، یک کتاب را ، یک طعم را ، یک رنگ را و یک شیوه نگاه کردن را.
مخواه که انتخاب مان یکی باشد، سلیقه مان یکی و رویاهامان یکی.
هم سفر بودن و هم هدف بودن، ابدا به معنی شبیه بودن و شبیه شدن نیست، و شبیه شدن دال بر کمال نیست، بکله دلیل توقف است.
عزیز من !
دو نفر که عاشق هم اند و عشق آن ها را به وحدتی عاطفی رسانده است، واجب نیست که هر دو صدای کبک، درخت نارون ، حجاب برفی قله‌ی عَلَم کوه، رنگ سرخ و بشقاب سفالی را دوست داشته باشند.
اگر چنین حالتی پیش بیاید، باید گفت که یا عاشق زاید است یا معشوق.
یکی کافی ست.
عشق ، از خودخواهی‌ها و خودپرستی‌ها گذشتن است؛ اما این سخن به معنای تبدیل شدن به دیگری نیست.
عزیز من !
اگر زاویه دیدمان نسبت به چیزی یکی نیست،بگذار یکی نباشد.
بگذار در عین وحدت مستقل باشیم.
بخواه که در عین یکی بودن، یکی نباشیم.
بخواه که همدیگر را کامل کنیم نه ناپدید.
بگذار صبورانه و مهرمندانه درباب هر چیز که مورد اختلاف ماست بحث کنیم
بحث باید ما را به ادراک متقابل برساند نه فنای متقابل.
بیا بحث کنیم ! …
بیا معلوماتمان را تاخت بزنیم ! …
بیا کلنجار برویم ! …
اما سرانجام نخواهیم که غلبه کنیم.
من و تو حق داریم در برابر هم قدعَلَم کنیم …
و حق داریم بسیاری از نظرات و عقاید هم را نپذیریم بی‌آنکه قصد تحقیر هم را داشته باشیم.
عزیز من ! …
بیا متفاوت باشیم .
چهل نامه ی کوتاه به همسرم
نویسنده ：نادر ابراهیمی
۱.۶k
۱۲ مرداد ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.