خطر آزردن مؤمن
خطر آزردن مؤمن
قرآن:
(وَالّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانا وَإِثْما مُبِینا) . (1)
«کسانی که مردان و زنان مؤمن را بی آنکه گناهی کرده باشند، می آزارند، تهمت و گناه آشکاری را به دوش می کشند». الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : قالَ اللّه ُ عزّ وجلّ : لِیأذَنْ بِحَربٍ منّی مَن آذی عَبدیَ المؤمنَ . (2)
امام صادق علیه السلام : خداوند عز و جل فرموده است : هر که بنده مؤمن مرا بیازارد، به من اعلان جنگ می دهد.
رسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله : مَن آذی مُؤمنا فَقَدْ آذانی . (3)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر که مؤمنی را بیازارد مرا آزار داده است.
عنه صلی الله علیه و آله : مَن نَظَرَ إلی مؤمنٍ نظرةً یُخیفُهُ بها أخافَهُ اللّه ُ تعالی یومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلّهُ . (4)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر کس به مؤمنی نگاه ترسناکی کند، خداوند متعال او را در روزی که سایه ای جز سایه او نیست، بترساند.
عنه صلی الله علیه و آله : مَن أحْزَن مُؤمنا ثمّ أعطاهُ الدُّنیا لم یَکُنْ ذلکَ کَفّارتَه ، ولم یُؤْجَرْ عَلَیهِ . (5)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر که مؤمنی را اندوهناک سازد و سپس دنیا را به او بدهد، گناهش بخشوده نمی شود و در برابر آن پاداشی نمی بیند.
(1) الأحزاب : 58.
(2) الکافی : 2/350/1.
(3) بحار الأنوار : 67/72/40
(4) بحار الأنوار : 75/150/13
(5) بحار الأنوار : 75/150/13.
قرآن:
(وَالّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانا وَإِثْما مُبِینا) . (1)
«کسانی که مردان و زنان مؤمن را بی آنکه گناهی کرده باشند، می آزارند، تهمت و گناه آشکاری را به دوش می کشند». الإمامُ الصّادقُ علیه السلام : قالَ اللّه ُ عزّ وجلّ : لِیأذَنْ بِحَربٍ منّی مَن آذی عَبدیَ المؤمنَ . (2)
امام صادق علیه السلام : خداوند عز و جل فرموده است : هر که بنده مؤمن مرا بیازارد، به من اعلان جنگ می دهد.
رسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله : مَن آذی مُؤمنا فَقَدْ آذانی . (3)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر که مؤمنی را بیازارد مرا آزار داده است.
عنه صلی الله علیه و آله : مَن نَظَرَ إلی مؤمنٍ نظرةً یُخیفُهُ بها أخافَهُ اللّه ُ تعالی یومَ لا ظِلَّ إلّا ظِلّهُ . (4)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر کس به مؤمنی نگاه ترسناکی کند، خداوند متعال او را در روزی که سایه ای جز سایه او نیست، بترساند.
عنه صلی الله علیه و آله : مَن أحْزَن مُؤمنا ثمّ أعطاهُ الدُّنیا لم یَکُنْ ذلکَ کَفّارتَه ، ولم یُؤْجَرْ عَلَیهِ . (5)
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : هر که مؤمنی را اندوهناک سازد و سپس دنیا را به او بدهد، گناهش بخشوده نمی شود و در برابر آن پاداشی نمی بیند.
(1) الأحزاب : 58.
(2) الکافی : 2/350/1.
(3) بحار الأنوار : 67/72/40
(4) بحار الأنوار : 75/150/13
(5) بحار الأنوار : 75/150/13.
۳.۹k
۰۵ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.