ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن حشرات را
ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن حشرات را ندارد
3- علاوه بر این ویروس ایدز مدت بسیار زیادی در بدن حشره زنده نمیماند، چون به خاطر آنزیمهای دستگاه گوارش حشره، ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن او را ندارد. وقتی پشه می خواهد عامل یک بیماری را منتقل کند، آن عامل باید تا انتقال کامل داخل بدن پشه زنده بماند. اگر پشه عامل را هضم کند، آنگاه سیکل انتقال عفونت ناقص مانده و قطع می شود.
انگل هایی که از طریق پشه ها منتقل می شوند، راه های گوناگونی برای مقابله با جهاز هاضمه پشه دارند. بعضی نسبت به آنزیم های هضم کننده معده پشه مقاوم هستند. بعضی با سرعت هر چه تمام تر از معده خارج می شوند، قبل از اینکه آنزیم های پر قدرت بر آنها تاثیر بگذارند، مثلا انگل مالاریا می تواند با روش های مختلف حدود 9 تا 12 روز در بدن پشه زنده بماند و از طریق گزش پشه از افراد بیمار به افراد سالم منتقل شود.
تحقیقات بر روی ویروس HIV نشان داده است که ویروس ایدز برای پشه به منزله غذا است و همراه خون هضم می شود. به این ترتیب پشه، ویروس و کلیه قطعات آن را که احتمال ایجاد عفونت مجدد دارند، در عرض 1 تا 2 روز کاملا هضم و نابود می کند. از آنجایی که ویروس ایدز راهی برای تکثیر و حمله به غدد بزاقی ندارد، راهی که اکثر انگل ها برای انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر استفاده می کنند، برای ویروس HIV غیرممکن است.
4- دلیل دیگر این است که به اعتقاد حشرهشناسان، حشرات گزنده مثل پشه بلافاصله پس از گزش یک فرد به دنبال طعمه دیگری نمیروند و مدتی استراحت میکنند تا خون مکیده شده هضم شود. در این مدت ویروس HIV از بین میرود. همه این دلایل نشان میدهد نباید نگران انتقال ویروس HIV از طریق حشرات باشیم.
برخی بیماری های از طریق نیش حشرات منتقل می شوند
البته لازم به ذکر است که برخی بیماریها میتوانند از طریق گزش پشه منتقل شوند؛ مثل مالاریا، سالک، تب زرد و... .
این ویروسها بعد از ورود به بدن پشه در دستگاه گوارش حشره تکثیر می شوند و سلولهای دیواره سیستم گوارشی پشه را آلوده میکنند و بهراحتی زنده می مانند. این بیماریها از طریق بزاق پشه قابلیت انتقال دارند، ولی ویروس ایدز از طریق بزاق حشره قابلیت انتقال را ندارد.
3- علاوه بر این ویروس ایدز مدت بسیار زیادی در بدن حشره زنده نمیماند، چون به خاطر آنزیمهای دستگاه گوارش حشره، ویروس ایدز قدرت تکثیر و امکان زنده ماندن در بدن او را ندارد. وقتی پشه می خواهد عامل یک بیماری را منتقل کند، آن عامل باید تا انتقال کامل داخل بدن پشه زنده بماند. اگر پشه عامل را هضم کند، آنگاه سیکل انتقال عفونت ناقص مانده و قطع می شود.
انگل هایی که از طریق پشه ها منتقل می شوند، راه های گوناگونی برای مقابله با جهاز هاضمه پشه دارند. بعضی نسبت به آنزیم های هضم کننده معده پشه مقاوم هستند. بعضی با سرعت هر چه تمام تر از معده خارج می شوند، قبل از اینکه آنزیم های پر قدرت بر آنها تاثیر بگذارند، مثلا انگل مالاریا می تواند با روش های مختلف حدود 9 تا 12 روز در بدن پشه زنده بماند و از طریق گزش پشه از افراد بیمار به افراد سالم منتقل شود.
تحقیقات بر روی ویروس HIV نشان داده است که ویروس ایدز برای پشه به منزله غذا است و همراه خون هضم می شود. به این ترتیب پشه، ویروس و کلیه قطعات آن را که احتمال ایجاد عفونت مجدد دارند، در عرض 1 تا 2 روز کاملا هضم و نابود می کند. از آنجایی که ویروس ایدز راهی برای تکثیر و حمله به غدد بزاقی ندارد، راهی که اکثر انگل ها برای انتقال از یک میزبان به میزبان دیگر استفاده می کنند، برای ویروس HIV غیرممکن است.
4- دلیل دیگر این است که به اعتقاد حشرهشناسان، حشرات گزنده مثل پشه بلافاصله پس از گزش یک فرد به دنبال طعمه دیگری نمیروند و مدتی استراحت میکنند تا خون مکیده شده هضم شود. در این مدت ویروس HIV از بین میرود. همه این دلایل نشان میدهد نباید نگران انتقال ویروس HIV از طریق حشرات باشیم.
برخی بیماری های از طریق نیش حشرات منتقل می شوند
البته لازم به ذکر است که برخی بیماریها میتوانند از طریق گزش پشه منتقل شوند؛ مثل مالاریا، سالک، تب زرد و... .
این ویروسها بعد از ورود به بدن پشه در دستگاه گوارش حشره تکثیر می شوند و سلولهای دیواره سیستم گوارشی پشه را آلوده میکنند و بهراحتی زنده می مانند. این بیماریها از طریق بزاق پشه قابلیت انتقال دارند، ولی ویروس ایدز از طریق بزاق حشره قابلیت انتقال را ندارد.
۷.۲k
۰۶ مهر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.