روح زمان در آنجا متوقف شد به قول نویسنده بزرگ هربال

روح زمان در آنجا متوقف شد به قول نویسنده بزرگ هربال
در آنجا میپرسید کجاست؟

"آنجا" جایی ست پر از تصویرهای تَلخ و شیرین ....
آنجا بوی باران می دهد، بوی پاییز و برگهای زرد، بوی هوای سرد و مچاله شدن ،بوی کاپشنِ نارنجی و عینکی که مدام از روی چشمها جابه جا میشد!!!
بوی لبخندهای فراوانی که به قهقهه ختم میشد، نگاه هایی که معنایش هیچ وقت برایم قابل باور نیست...
آنجا بوی خاطرات خاک گرفته میدهد که هر لحظه با نم باران بوی خاک گرفته اش بلند میشود و مرا با خود به دنیای دیگر میبرد ...

آنجا تصاویر گاهی تار است، مثل تلویزیون های دوران کودکی هایمان، سیاه و سفید
و
گاهی چنان واضح و واقعی
که انگار در آن ساعت و لحظه نفس میکشم
درست مثل این می ماند که با ماشین زمان به زمان دیگه سفر کرده ام
آدمی خود را مجسم میکند
چن نفر به سراغم می آیند
آماده میشوم سوار ماشین زمانم میکنند و این ماشین حرکت نمیکند جز با خواندن یه جمله، شنیدن یه آهنگ. دیدن یه عکس ،حتی تنها به یاد آوردن خاطرات گذشته ....

آنجا
ذهن من است

آنجا همان جایی است که روح من در آن مکان و لحظه
جا مانده...

من آنجا در میان انبوه خاطرات
جا مانده ام
پاییز۹۶..