پراکندگی قوم بزرگ لر
پراکندگی قوم بزرگ لر
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ :
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻗﻮﻡ ﻟﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﻩ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻟﺮﻫﺎ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ﻫﻢ ﺩﺳﺖِ ﮐﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ
ﻟﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ : ﻣﺴﺠﺪﺳﻠﯿﻤﺎﻥ، ﺍﯾﺬﻩ، ﺑﺎﻏﻤﻠﮏ، ﻻﻟﯽ، ﺍﻧﺪﯾﮑﺎ، ﺭﺍﻣﻬﺮﻣﺰ، ﺷﻮﺷﺘﺮ، ﺩﺯﻓﻮﻝ، ﺍﻧﺪﯾﻤﺸﮏ ﻭ
ﺑﻬﺒﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻧﻔﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﻭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺷﺪ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻟﺮﻫﺎ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻟﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮ ﺍﺳﺖ . ﻟﺮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻞ ﻫﺎ ﻭ
ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ، ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﺷﯿﺮﻋﺎﻟﯽ، ﺧﺪﺭﯼ، ﭘﺎﭘﯽ، ﻗﻼﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ
ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ، ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺍﯾﻞ ﺑﻬﻤﺌﯽ ﺑﻬﻤﺮﺍﻩ ﻃﯿﺒﯽ ﻫﺎ، ﯾﻮﺳﻔﯽ ﻫﺎ، ﺷﯿﺮﻋﺎﻟﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺧﺪﺭﯼ ﻫﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ
ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻟﺮﻫﺎﯼ ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﮐﺜﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻟﺮﻫﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺭﮊﯾﻢ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻬﺒﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺰﺀ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﺬﻩ، ﻣﺴﺠﺪﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﮑﻮﻩ ﻭ ﺳﺮﺩﺷﺖ
ﺩﺯﻓﻮﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺍﻟﺤﺎﻕ ﻧﻤﻮﺩ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ :
ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺻﻔﻮﯾﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻧﺎﻡ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﻭﻧﺪ (ﺑِﻬﺪﺍﺭﻭﻧﺪ ) ﺑﻪ ﮐﻞ ﻃﻮﺍﯾﻒ
ﮔﺴﺘﺮﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻔﻮﯾﻪ ﯾﺎ ﺍﻓﺸﺎﺭﯾﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻔﺖ ﻟﻨﮓ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻟﻨﮓ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪﯼ ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺎﻟﯿﺎﺕ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺟﺎﻧَﮑﯽ ﺳﺮﺩﺳﯿﺮ ﻭ ﮔﺮﻣﺴﯿﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺯ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺯﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻮﻫﺮﻧﮓ ، ﺑﺎﺯُﻓﺖ ، ﻓﺎﺭﺳﺎﻥ ، ﺧﻮﻥ
ﻣﯿﺮﺯﺍ ، ﻓِﻼﺭﺩ ، ﻟُﺮﺩﮔﺎﻥ ، ﮔَﻨْﺪُﻣﺎﻥ ، ﺑﺮﻭﺟِﻦ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎﯼ
ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐُﻬْﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑُﻮﯾْﺮﺍﺣﻤﺪ :
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ، ﻓﺎﺭﺱ ، ﺑﻮﺷﻬﺮ ، ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻗﺮﺍﺭ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﻘﺴﯿﻤﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭﯼ ، ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺰﺀ
ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺑﺨﺸﯽ ﺟﺰﺀ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻮﺭﺵ ﺍﯾﻞ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۴۳ ﺷﻤﺴﯽ، ﺍﺯ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﻣﺴﺘﻘﻠﯽ ﺑﻨﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﯼ ﮐﻞ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ . ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻄﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺠﺰ ﺍﻗﻠﯿﺖ ﺗﺮﮐﻬﺎﯼ ﻗﺸﻘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺍﺯ ﮔﭽﺴﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﮐﺎﻥ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺑﻄﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ، ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ، ﺑﺎﺑﻮﯾﯽ، ﭼﺮﺍﻡ، ﺩﺷﻤﻦ ﺯﯾﺎﺭﯼ، ﮐﺮﺍﯾﯽ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﮐُﺮﺍﺋﯽ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﯾﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻻﯾﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮔﯽ، ﮐﻮﭺ
ﺍﺟﺒﺎﺭﯼ ﻭ … ﺑﺘﺪﺭﯾﺞ ﺟﺰﻭ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺪﻧﺪ . ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﯾﻮﺳﻔﯽ ﻫﺎ، ﮐﺮﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ
ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ :
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺍﺯ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ :
ﺍﻟﻒ : ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺍَﻟﯿﮕﻮﺩَﺭﺯ، ﺍَﺯْﻧﺎ، ﺳﯿﻼﺧﻮﺭ ﻭ ﺩﺭﻭﺩ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺏ : ﻟَﮏ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺷﻤﺎﻟﻐﺮﺏ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺳﻠﺴﻠﻪ ( ﺍَﻟِﺸْﺘَﺮ) ، ﺩِﻟْﻔﺎﻥ (ﻧﻮﺭﺁﺑﺎﺩ ) ﻭ ﮐﻮﻫﺪﺷﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺝ : ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﺮﻡ ﺁﺑﺎﺩ ، ﺑﺮﻭﺟﺮﺩ ﻭ ﭘﻞ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻗﻼﻭﻧﺪﻫﺎ، ﺑﻬﺎﺭﻭﻧﺪﻫﺎ
ﻭ ﭼﮕﯿﻨﯽ ﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ :
ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻓﺮﯾﺪﻭﻧﺸﻬﺮ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺟﺰﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﯾﯿﻼﻗﯽ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ :
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻃﻮﺍﯾﻔﯽ ﺍﺯ ﻗﻮﻡ ﻟﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﻧﻬﺎﻭﻧﺪ ، ﻣﻼﯾﺮ ﻭ ﺗﻮﯾﺴﺮﮐﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻟﻬﺠﻪ ﻟﺮﯼ ﻣﻼﯾﺮ ﻭ ﺗﻮﯾﺴﺮﮐﺎﻥ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﮔﻮﯾﺶ ﻟﺮﯼ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻭ ﺑﻌﻀﺎٌ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻟﻬﺠﻪ ﻟﺮﯼ ﺛﻼﺛﯽ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺑﺎﺑﺎﻃﺎﻫﺮ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻟﺮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﯾﺎﺭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺯﻧﺪ ﮐﻪ
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻼﯾﺮ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ :
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻓﺎﺭﺱ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻬﺎﯼ ﮐﻬﻦ ﺗﺎ ﮐﻨﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﺰﺭﮒ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻗﻮﻡ ﻟﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺩﻩ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﺎ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻟﺮﻫﺎ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽ ﺩﻫﻨﺪ ﻭ ﯾﺎ ﻫﻢ ﺩﺳﺖِ ﮐﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﺟﻤﻌﯿﺖ
ﻟﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎ ﺷﺎﻣﻞ : ﻣﺴﺠﺪﺳﻠﯿﻤﺎﻥ، ﺍﯾﺬﻩ، ﺑﺎﻏﻤﻠﮏ، ﻻﻟﯽ، ﺍﻧﺪﯾﮑﺎ، ﺭﺍﻣﻬﺮﻣﺰ، ﺷﻮﺷﺘﺮ، ﺩﺯﻓﻮﻝ، ﺍﻧﺪﯾﻤﺸﮏ ﻭ
ﺑﻬﺒﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ . ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺳﺘﺨﺮﺍﺝ ﻧﻔﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﮑﻮﻓﺎﯾﯽ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺷﻬﺮﻫﺎﯼ ﺁﺑﺎﺩﺍﻥ ﻭ ﺍﻫﻮﺍﺯ ﺷﺪ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻟﺮﻫﺎ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﻣﻬﺎﺟﺮﺕ ﮐﺮﺩﻧﺪ . ﭼﻨﺎﻧﮑﻪ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺟﻤﻌﯿﺖ ﻟﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺷﻬﺮ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﭼﺸﻢ ﮔﯿﺮ ﺍﺳﺖ . ﻟﺮﻫﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺍﯾﻞ ﻫﺎ ﻭ
ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ، ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﺷﯿﺮﻋﺎﻟﯽ، ﺧﺪﺭﯼ، ﭘﺎﭘﯽ، ﻗﻼﻭﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﯾﮕﺮ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ
ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ، ﺷﺎﺧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺍﯾﻞ ﺑﻬﻤﺌﯽ ﺑﻬﻤﺮﺍﻩ ﻃﯿﺒﯽ ﻫﺎ، ﯾﻮﺳﻔﯽ ﻫﺎ، ﺷﯿﺮﻋﺎﻟﯽ ﻫﺎ ﻭ ﺧﺪﺭﯼ ﻫﺎ ﺍﻏﻠﺐ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ
ﻭ ﺟﻨﻮﺏ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﻟﺮﻫﺎﯼ ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﮐﺜﺮﺍ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﻭ ﺷﻤﺎﻝ ﻏﺮﺏ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﻟﺮﻫﺎ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﻗﺴﻤﺖ ﺍﻋﻈﻢ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺭﮊﯾﻢ ﭘﻬﻠﻮﯼ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺑﻬﺒﻬﺎﻥ ﮐﻪ ﺟﺰﺀ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﺬﻩ، ﻣﺴﺠﺪﺳﻠﯿﻤﺎﻥ ﻭ ﺑﺨﺸﻬﺎﯼ ﻣﯿﺎﻧﮑﻮﻩ ﻭ ﺳﺮﺩﺷﺖ
ﺩﺯﻓﻮﻝ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺟﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺍﻟﺤﺎﻕ ﻧﻤﻮﺩ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ :
ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺻﻔﻮﯾﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻧﺎﻡ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﻭﻧﺪ (ﺑِﻬﺪﺍﺭﻭﻧﺪ ) ﺑﻪ ﮐﻞ ﻃﻮﺍﯾﻒ
ﮔﺴﺘﺮﺵ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮔﺸﺘﻨﺪ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﻔﻮﯾﻪ ﯾﺎ ﺍﻓﺸﺎﺭﯾﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻭ ﮔﺮﻭﻩ ﻫﻔﺖ ﻟﻨﮓ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻟﻨﮓ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ
ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪﯼ ﻇﺎﻫﺮﺍً ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻣﺎﻟﯿﺎﺕ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﭼﻬﺎﺭﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻃﻮﺍﯾﻒ ﺟﺎﻧَﮑﯽ ﺳﺮﺩﺳﯿﺮ ﻭ ﮔﺮﻣﺴﯿﺮ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﺯ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺞ ﺯﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ . ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎﻝ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮐﻮﻫﺮﻧﮓ ، ﺑﺎﺯُﻓﺖ ، ﻓﺎﺭﺳﺎﻥ ، ﺧﻮﻥ
ﻣﯿﺮﺯﺍ ، ﻓِﻼﺭﺩ ، ﻟُﺮﺩﮔﺎﻥ ، ﮔَﻨْﺪُﻣﺎﻥ ، ﺑﺮﻭﺟِﻦ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ، ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﭘﯿﻮﻧﺪﻫﺎﯼ
ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻭ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﺎ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﻭ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐُﻬْﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑُﻮﯾْﺮﺍﺣﻤﺪ :
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ ﻏﺮﺑﯽ ﮐﺸﻮﺭﻣﺎﻥ ﻭ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ، ﻓﺎﺭﺱ ، ﺑﻮﺷﻬﺮ ، ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﻭ ﭼﻬﺎﺭﻣﺤﺎﻝ ﻭ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻗﺮﺍﺭ
ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺗﻘﺴﯿﻤﺎﺕ ﮐﺸﻮﺭﯼ ، ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺼﻮﺭﺕ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﻭ ﺯﻣﺎﻧﯽ ﻗﺴﻤﺘﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺟﺰﺀ
ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺑﺨﺸﯽ ﺟﺰﺀ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﺍﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺷﻮﺭﺵ ﺍﯾﻞ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۴۳ ﺷﻤﺴﯽ، ﺍﺯ ﻓﺎﺭﺱ ﻭ ﺧﻮﺯﺳﺘﺎﻥ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﻪ
ﻣﺴﺘﻘﻠﯽ ﺑﻨﺎﻡ ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﺍﺭﯼ ﮐﻞ ﻭ ﺳﭙﺲ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﺍﺩ . ﺍﺳﺘﺎﻥ ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺑﻄﻮﺭ ﮐﺎﻣﻞ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﺠﺰ ﺍﻗﻠﯿﺖ ﺗﺮﮐﻬﺎﯼ ﻗﺸﻘﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﻨﺎﻃﻘﯽ ﺍﺯ ﮔﭽﺴﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﮐﺎﮐﺎﻥ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ . ﺑﻄﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺗﺮﮐﯿﺐ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ ﺍﯾﻦ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ، ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ، ﺑﺎﺑﻮﯾﯽ، ﭼﺮﺍﻡ، ﺩﺷﻤﻦ ﺯﯾﺎﺭﯼ، ﮐﺮﺍﯾﯽ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﻻﺯﻡ ﺑﻪ ﺫﮐﺮ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ
ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﯾﻮﺳﻔﯽ، ﮐُﺮﺍﺋﯽ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﺎﺧﺘﺎﺭ ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺍﯾﻠﯿﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺩﻻﯾﻞ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﭘﺮﺍﮐﻨﺪﮔﯽ، ﮐﻮﭺ
ﺍﺟﺒﺎﺭﯼ ﻭ … ﺑﺘﺪﺭﯾﺞ ﺟﺰﻭ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﮐﻨﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﺷﺪﻧﺪ . ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﯾﻮﺳﻔﯽ ﻫﺎ، ﮐﺮﺍﯾﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻧﻮﯾﯽ ﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻭﺍﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻞ ﻫﺎﯼ
ﺑﻬﻤﺌﯽ، ﻃﯿﺒﯽ ﻭ ﺑﻮﯾﺮﺍﺣﻤﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ :
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺍﺯ ﺳﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻟﺮ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺍﺧﺘﺼﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻣﻌﺮﻓﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ :
ﺍﻟﻒ : ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﻕ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺍَﻟﯿﮕﻮﺩَﺭﺯ، ﺍَﺯْﻧﺎ، ﺳﯿﻼﺧﻮﺭ ﻭ ﺩﺭﻭﺩ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺏ : ﻟَﮏ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﻏﺮﺏ ﻭ ﺷﻤﺎﻟﻐﺮﺏ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺳﻠﺴﻠﻪ ( ﺍَﻟِﺸْﺘَﺮ) ، ﺩِﻟْﻔﺎﻥ (ﻧﻮﺭﺁﺑﺎﺩ ) ﻭ ﮐﻮﻫﺪﺷﺖ ﺳﺎﮐﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ .
ﺝ : ﻟﺮﺳﺘﺎﻧﯽ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﺧﺮﻡ ﺁﺑﺎﺩ ، ﺑﺮﻭﺟﺮﺩ ﻭ ﭘﻞ ﺩﺧﺘﺮ ﻣﺴﺘﻘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻃﻮﺍﯾﻒ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﻪ ﻗﻼﻭﻧﺪﻫﺎ، ﺑﻬﺎﺭﻭﻧﺪﻫﺎ
ﻭ ﭼﮕﯿﻨﯽ ﻫﺎ ﺍﺷﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ :
ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺻﻔﻬﺎﻥ ﺳﺮ ﻭ ﮐﺎﺭ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻓﺮﯾﺪﻭﻧﺸﻬﺮ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻥ ﺟﺰﻭ ﻗﻠﻤﺮﻭ ﯾﯿﻼﻗﯽ ﺑﺨﺘﯿﺎﺭﯼ ﻫﺎ
ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ :
ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﺩﯾﺮﺑﺎﺯ ﺗﺎﮐﻨﻮﻥ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﻃﻮﺍﯾﻔﯽ ﺍﺯ ﻗﻮﻡ ﻟﺮ ﺑﻮﺩﻩ ﻭ ﻫﻢ ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻧﻬﺎﯼ ﻧﻬﺎﻭﻧﺪ ، ﻣﻼﯾﺮ ﻭ ﺗﻮﯾﺴﺮﮐﺎﻥ ﺩﺭ ﺟﻨﻮﺏ
ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﻤﺪﺍﻥ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺍﮐﺜﺮﯾﺖ ﻟﺮﻧﺸﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻟﻬﺠﻪ ﻟﺮﯼ ﻣﻼﯾﺮ ﻭ ﺗﻮﯾﺴﺮﮐﺎﻥ ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽ ﺑﺎ ﮔﻮﯾﺶ ﻟﺮﯼ ﺑﺮﻭﺟﺮﺩﯼ ﺩﺭ ﺍﺳﺘﺎﻥ ﻟﺮﺳﺘﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩ
ﻭ ﺑﻌﻀﺎٌ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ ﻟﻬﺠﻪ ﻟﺮﯼ ﺛﻼﺛﯽ ﯾﺎﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ . ﺑﺎﺑﺎﻃﺎﻫﺮ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﺷﺎﻋﺮ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﻟﺮ ﻫﻢ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﯾﺎﺭ ﺑﺮﺧﺎﺳﺘﻪ ﺍﺳﺖ . ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﺎﯾﻔﻪ ﺯﻧﺪ ﮐﻪ
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﺯﻣﺎﻣﺪﺍﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺩﺭ ﻧﻮﺍﺣﯽ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻣﻼﯾﺮ ﺳﮑﻮﻧﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ
۶.۱k
۲۶ تیر ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.