پا به پاي کودکي هايم بيا

پا به پاي کودکي هايم بيا
..کفش هايت را به پا کن تا به تا
قاه قاه خنده ات را ساز کن
باز هم با خنده ات اعجاز کن
پا بکوب و لج کن و راضي نشو
با کسي جز دوست همبازي نشو
بچه هاي کوچه را هم کن خبر
عاقلي را يک شب از يادت ببر
خاله بازي کن به رسم کودکي
با همان چادر نماز پولکي
طعم چاي و قوري گلدارمان
لحظه هاي ناب بي تکرارمان
مادري از جنس باران داشتيم
در کنارش خواب آسان داشتيم
يا پدر اسطوره دنياي ما
قهرمان باور زيباي ما
قصه هاي هر شب مادربزرگ
ماجراي بزبز قندي و گرگ
غصه هرگز فرصت جولان نداشت
خنده هاي کودکي پايان نداشت
هر کسي رنگ خودش بي شيله بود
ثروت هر بچه قدري تيله بود
..اي شريک نان و گردو و پنير !
همکلاسي ! باز دستم را بگير
مثل تو ديگر کسي يکرنگ نيست
آن دل نازت برايم تنگ نيست ؟
حال ما را از کسي پرسيده اي ؟
مثل ما بال و پرت را چيده اي ؟
..حسرت پرواز داري در قفس؟
مي کشي مشکل در اين دنيا نفس؟
سادگي هايت برايت تنگ نيست ؟
رنگ بي رنگيت اسير رنگ نيست ؟
..رنگ دنيايت هنوزم آبي است ؟
..آسمان باورت مهتابى است؟
هرکجايي شعر باران را بخوان
..ساده باش و باز هم کودک بمان
باز باران با ترانه ، گريه کن !
کودکي تو ، کودکانه گريه کن!
اي رفيق روز هاي گرم و سرد
سادگي هايم به سويم بازگرد!