نگاهت که می کنم چیزی مرا از نداشتن ها

نگاهت‌که می‌کنم چیزی مرا از نداشتن‌ها
جدا می‌کند با تو که می‌خندم
قفل‌های این‌روزها باز می‌شوند در تو که
می‌میرم‌جاودانگی‌ترانه خوش‌خوانِ این
"روزگارِ من" می‌شود...