صبحی که نبینم رخ دلدار نه صبح است

صبحی که نبینم رخ دلدار نه صبح است
پیشش چو نباشم به شب تار نه صبح است

خورشید چه باشد چه نباشد به چه سودم
چشمش ندهد دستِ دلم کار نه صبح است

از هرچه صدا گوش بگیرم که مهم نیست
نامم چو نگوید به لبش یار نه صبح است