من آخر طاقت ماندن ندارم

من آخر طاقت ماندن ندارم 
خدایا تاب جان کندن ندارم

دلم تا چند یا رب خسته باشد؟ 
در لطف تو تا کی بسته باشد؟

بیا باز امشب ای دل در بکوبیم
بیا این بار محکم تر بکوبیم

مکوب ای دل به تلخی دست بر دست 
در این قصر بلور آخر کسی هست

بکوب ای دل که این جا قصر نور است
بکوب ای دل مرا شرم حضور است

بکوب ای دل که غفار است یارم
من از کوبیدن در شرم دارم

بکوب ای دل که جای شک و ظن نیست
مرا هر چند روی در زدن نیست

کریمان گر چه ستار العیوب اند
گدایانی که محبوب اند خوب اند
..
.