روزگاریست به گوش همه خواند که خداست

روزگاریست به گوش همه خواند که خداست
خانه اش در ده ما نیست، جدای ده ماست

بینوا بی خبر از حال و هوای ده ماست
کدخدا دیر زمانیست که دیوانه شده ست

از زمانی که به دیدار خدا رفته و در خانه شده ست
خانه را دیده، خدا را نه؛ ولی با همه بیگانه شده ست

غافل از آن که خدا در همه جای ده ماست
بینوا بی خبر از حال و هوای ده ماست