دروازه ای بنامِ

دروازه ای بنامِ
قرآن ، هم
به مرگ
گشوده میشود
آنگاه که
بهار
رخ میتابد
از ما....

بهار که رخ
در نقاب کِشد
و دل که نکوشد
به انصاف ،
نوروز نیز
جامه ی
"هر روز"مان
را به تن میکند ،
همان هر روزی
که از عدالت و
تدبیر عاریست.....!
و هیچ روزمان
"نو"روز"
نیست....!!

نوروز را
به چیدمان ِ
هفت گونه
"سین" در
جوار یکدیگر
نمی گویند...!!

تا مردمانی به
برادری نکوشند ،
تا حاکمانی به
انصاف و داد
قیام نکنند ،
هیچ روزی
"نو" ،
پدیدار نمیگردد...

حاکمان بدانند
و مردمان بخوانند
هیچ روزی بر
سرزمین ِ ما
نو نخواهد شد
تا که خِرَد نباشد....