تنها نیایی با خودت مهمان بیاور

تنها نیایی با خودت مهمان بیاور
"حافظ به سعیِ سایه" با قرآن بیاور
این واژه‌ها این لفظ‌ها معنا ندارند
جان دلم برای شعرهایم جان بیاور
تا این که رنگِ عاشقی بر دل بپاشد
با دستِ خود ابری پر از باران بیاور
از التهابِ لحظه‌های عاشقانه
تب کرده‌ام با بوسه‌ات درمان بیاور
آغوش واکُن، حلقه کن دستانِ خود را
آزادی‌ام را حبس کن، زندان بیاور
بگذار موهایت به دستِ باد باشد
آرامشِ آبستنِ طوفان بیاور
شاعر میانِ واژه‌هایش عشق دارد
دیوانِ حافظ را ببین، ایمان بیاور