تو اون شام مهتاب * کنارم نشستی

تو اون شام مهتاب * کنارم نشستی

عجب شاخه گل وار * به پایم شکستی

قلم زد نگاهت * به نقش آفرینی

که صورت گری را * نبود اینچینینی

پری زاد عشق و مه آسا کشیدی
خدارا به شور تماشا کشیدی

تو دونسته بودی، چه خوش باورم من
شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من

تا گفتم کی هستی * تو گفتی یه بی تاب

تا گفتم دلت کو * تو گفتی که دریاب

قسم خوردی بر ماه که عاشق ترینی
تو یک جمع عاشق، تو صادق ترینی

همون لحظه، ابری * رخ ماه و آشفت
به خود گفتم ای وای * مبادا دروغ گفت

گذشت روزگاری از اون لحظه ناب
که معراج دل بود به درگاه مهتاب

در اون درگه عشق * چه محتاج نشستم
تو هر شام مهتاب * به یادت شکستم

تو از این شکستن خبر داری یا نه؟
هنوز شور عشقو به سر داری یا نه؟
تو دونسته بودی چه خوش باورم من
شکفتی و گفتی از عشق پرپرم من
تا گفتم کی هستی تو گفتی یه بی تاب
تا گفتم دلت کو تو گفتی که دریاب




هنوزم تو شبهات اگه ماه و داری
من اون ماه و دادم به تو یادگاری









داریوش.