یک درصد فکر کن من خودم هم میدانم چه می خواهم...آنوقت این

یک درصد فکر کن من خودم هم میدانم چه می خواهم...آنوقت این جماعت شکم سیر که عمری در میان بزرگان سیر و سلوک گذرانده اند نشسته اند به شور برای زندگی من...
که کجاهایش حاشیه است و کجاهایش اصل...
نه آقا جان! شما را چه به ما فقیر و فقرایی که عمری بر سر تک تک خواسته هایمان با خانواده و محیط و جامعه جنگیده ایم و شما حالا از پشت سالیان دراز نبرد و خستگی چشم به ما میدوزید و برایمان نسخه میپیچید؟!
نه آقاجان! حساب ما را خدا با حساب و کتاب های خودش میسنجد...
یک شب خودش آمد و دست گذاشت روی شانه ام که هی فلانی جان! (و فقط خدا بلد است بنده اش را فلانی جان بخواند) نشسته ای و زانوی غم بغل کرده ای که چه؟!
من اگر قرار بود به دودوتا چهارتای عقلای این قوم (قم) حساب از بنده جان هایم بکشم که همگی ول معطل بودند... و بهشتم پر میشد از یک مشت اتو کشیده ی...
لا اله الا الله...
بلند شو...
من حساب کش نیستم. اما تو حواست به حساب و کتابهایت باشد. برای خودت میگویم...همین