مراقب دست هایت باش؛

مراقب دست هایت باش؛
نکند هر کَسی که از راه رسید بخواهد سردیِ دستانت را گرم کُند و برود و دلسردت کُند!
مراقب چشم هایت باش؛
نکند هر کَسی را به چشمِ عشق ببیند!
هر کَسی که محبت کند نشانه‌ی "عشق" نیست جانم!
حواست به زبانت باش؛
نگذار برای هر کَس و ناکَسی دوستت دارم بگوید!
به گوش هایت هم بگو "عشق" شنیدنی نیست، حس کردنی است!
"دوستت دارم" هم تایپ کردنی نیست، ثابت کردنی است.
جلویِ دلت را نمیتوانی بگیری،
اما جلویِ دست و چشم و گوشَت را که میتوانی،
که اگر نتوانی عذاب است و عذاب!
آن وقت است که وقتی به عشق واقعی میرسی میبینی که خسته ای...
دیگر نایی نداری برای نشان دادنِ دوست داشتنت!
انرژی نداری برای زندگیِ دونفره ات،
و طرد میکنی،
و طرد میشوی...
پس حواست باشد!
که اگر دست کَسی را گرفتی درگوشه‌ی ذهنت چند خاطره زنده نشود؛
که اگر "دوست داشته شدن" را تجربه کردی بتوانی اعتماد کنی،
که بتوانی بمانی
که بتوانی زندگی کنی...!