مخواه حرف دلم را به این و آن بزنم

مخواه حرف دلم را به این و آن بزنم
مخواه رنگ جدایی به داستان بزنم
چقدر خون دل از دست عشق باید خورد
چقدر با غم تو لب به استکان بزنم؟
نبود شوقِ تماشای نوبهار مرا
چکونه تهمت بیجا به باغبان بزنم؟
خوشا قمار دلم با غم‌ات که در دنیا
به‌ شوق سود تو باید به خود زیان بزنم
منی که ذکر قنوتم «هر آنچه می‌خواهی» است؟
چگونه حرف زمینی به آسمان بزنم؟