ای دلِ روسیاه!

ای دلِ روسیاه!
مگر می شود برای ضریحِ حسین بن علی پرپر بزنی،
اما برای خیمه‌ی مهدیِ زهرا نه!

ای سینه‌ی پر آه!
مگر می شود برای صفای مشّایه و اربعین اینقدر تنگ و پر حرارت باشی،
اما برای حکومتِ سرتاسر رحمت و نورِ صاحبت نه!

ای منِ ناآگاه!
مگر می شود بی قرارِ مظلومِ بی کفن باشی وبی خیالِ وارث و منتقمش؟!

آخر ای دلِ وامانده تو را چه شده؟!
چرا از دوریِ امامِ زمانت در تب وتاب نیستی؟
چرا برای دیدارش تندتر در سینه نمی‌تپی؟

حسین جان...!
می دانم که باید هرمِ تولّایت را در راهِ یاریِ مهدی‌تان خرج کنم...
اما امان از مرغکِ پریشانِ دلم،
و این دنیای هزار بام وپر از دام!
دعای‌مان کن حضرتِ ارباب!

#سیدالشهدا_جان
#امام_عصر_علیه_السلام