جمع کن برویم، ما را چه به اینجا؟ اینجا که آدم هایش از کاه

جمع کن برویم، ما را چه به اینجا؟ اینجا که آدم‌هایش از کاه، کوه می‌سازند و از کوه، کاه...
اینجا که دم زدن از اقتصاد و سیاست و تورم، صرف ادعای روشن‌فکری است و مهم نیست که هیچ‌کس هیچ حرکتی نمی‌کند، مردم همه لب و دهان شده‌اند، اینجا هیچ بالقوه‌ای بالفعل نمی‌شود، همه فقط حرف می‌زنند، آن‌هم نه جایی که باید، دقیقا همان جایی که نباید!
اینجا آدم‌ها به آخر و عاقبت هیچ چیز فکر نمی‌کنند، اینجا عده‌ای بخاطر منفعتشان محبت می‌کنند و عده‌ای بخاطر محبتشان، آسیب می‌بینند. اینجا آدم‌ها گیج شده‌اند و زندگی یادشان رفته، انسانیت یادشان رفته، شرافت یادشان رفته...
جمع کن برویم کوهی، جنگلی، بیابانی چیزی،
جایی که خوب باشد، سبز باشد، پرت باشد
جایی که آرام باشد، بکر باشد،
جایی که آدم نداشته باشد ...

#نرگس_صرافیان_طوفان