امام حسن از هدف خود تخفیف نداد
امام حسن از هدف خود تخفیف نداد
استاد علی صفایی حائری
اگر امام حسن به صلح دچار مىشود، به خاطر تنهايى و خيانت يارانى است كه پول معاويه و رياست او را به دل گرفتند و از امام بريدند. و اگر على در برابر معاويه و قرآن هاى بلند صلح را نمىپذيرد، به خاطر فريب و نيرنگى است كه در ميان است. پس صلح و سازش در جنگهاى عقيدتى و در مبارزه هاى مقدس دينى تا رسيدن به هدف معنا ندارد. مگر آنجا كه به دشمن فرصت بازگشت بدهى و يا براى خودت فرصت جمعآورى و تجديد قوا بخواهى.1
صلح امام حسن چيزى جز آتش بس نبود، كه حضرت از هدف خود تخفيف نداد و از باطل براى حق نردبان نساخت؛ چون هر مبارزى كه از هدف مايه بگذارد و كوتاه بيايد، بر فرض ببرد، باخته است. بگذر از اينكه باختها حتمى است، كه در موضع ضعف، كارى نمىتوان كرد و تخفيف ها از اين موضع ضعيف خبر مىدهند.
امام حسن (علیه السلام) سازشگر نيست؛ چون نه تخفيف داده و نه تسليم شده؛ چون ياورى ندارد، تحميل نمىكند؛ مىايستد تا زمينه را فراهم نمايد.2
🌿 دنيا با تمامى گوشهايش مىشنود كه مىگويند امام مجتبى مؤمنين را ذليل كرد، كه امام مجتبى زبانش گويا نبود، كه او ترسيد، كه او زن باره بود و از جنگ هراسيد. راستى كه عجب تلخ هاى شيرينى است. امام مجتبى كه زبانش معاويه را مىلرزاند، گنگ معرفى مىشود و مردمى كه به دنيا روى مىآورند عزّت خدا مىشوند و خطاب مذلّ المؤمنين سر مىدهند آنهم تا روزهاى آخر، حتّى آن هنگام كه امام پاره هاى جگرش را در ميان طشت مىبيند و خون دلش را به روى زمين مىريزد.
شيرينى دنيا در همين است كه با تلخىهايش نهفته ها را آشكار مىكند و ته كيسه را بيرون مىريزد و سرمايه ها را نقد مىنمايد.3
1-📚 قيام، ص: 242
2-📚 تطهير با جارى قرآن(2)، ص: 305
3-📚 درسهايى از انقلاب(تقيه)، ص: 192
🌿 @einsad
استاد علی صفایی حائری
اگر امام حسن به صلح دچار مىشود، به خاطر تنهايى و خيانت يارانى است كه پول معاويه و رياست او را به دل گرفتند و از امام بريدند. و اگر على در برابر معاويه و قرآن هاى بلند صلح را نمىپذيرد، به خاطر فريب و نيرنگى است كه در ميان است. پس صلح و سازش در جنگهاى عقيدتى و در مبارزه هاى مقدس دينى تا رسيدن به هدف معنا ندارد. مگر آنجا كه به دشمن فرصت بازگشت بدهى و يا براى خودت فرصت جمعآورى و تجديد قوا بخواهى.1
صلح امام حسن چيزى جز آتش بس نبود، كه حضرت از هدف خود تخفيف نداد و از باطل براى حق نردبان نساخت؛ چون هر مبارزى كه از هدف مايه بگذارد و كوتاه بيايد، بر فرض ببرد، باخته است. بگذر از اينكه باختها حتمى است، كه در موضع ضعف، كارى نمىتوان كرد و تخفيف ها از اين موضع ضعيف خبر مىدهند.
امام حسن (علیه السلام) سازشگر نيست؛ چون نه تخفيف داده و نه تسليم شده؛ چون ياورى ندارد، تحميل نمىكند؛ مىايستد تا زمينه را فراهم نمايد.2
🌿 دنيا با تمامى گوشهايش مىشنود كه مىگويند امام مجتبى مؤمنين را ذليل كرد، كه امام مجتبى زبانش گويا نبود، كه او ترسيد، كه او زن باره بود و از جنگ هراسيد. راستى كه عجب تلخ هاى شيرينى است. امام مجتبى كه زبانش معاويه را مىلرزاند، گنگ معرفى مىشود و مردمى كه به دنيا روى مىآورند عزّت خدا مىشوند و خطاب مذلّ المؤمنين سر مىدهند آنهم تا روزهاى آخر، حتّى آن هنگام كه امام پاره هاى جگرش را در ميان طشت مىبيند و خون دلش را به روى زمين مىريزد.
شيرينى دنيا در همين است كه با تلخىهايش نهفته ها را آشكار مىكند و ته كيسه را بيرون مىريزد و سرمايه ها را نقد مىنمايد.3
1-📚 قيام، ص: 242
2-📚 تطهير با جارى قرآن(2)، ص: 305
3-📚 درسهايى از انقلاب(تقيه)، ص: 192
🌿 @einsad
۳.۷k
۲۸ آبان ۱۳۹۹
دیدگاه ها (۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.