و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته ایم

_
و درد به استخوانِمان رسیده اما هنوز خودمان را نباخته ایم و روزگار را زندگی میکنیم و هنوز آنقدر میخندیم که سرمان از این همه ناخوشی هایی که مجبور به پذیرفتنش کردیم، درد میگیرد!
-فرگل‌مشتاقی