بچه که بودیم خونه ی ما تو یه کوچه بود که سر اون کوچه خیاب

بچه که بودیم خونه ی ما تو یه کوچه بود که سر اون کوچه خیابون بود یه نون فانتزی پزی همونجا بود که همیشه بوی نون تازه کل اون فضای اونجا رو میگرفت بخاطر همین من خیلی نون میپزم دقیقا میرم تو بچگیم که همیشه با خواهرم بازی میکردیم کل خاطراتم زنده میشه
واقعا راس میگن بوها جون دارن
مثلا بوی بعضی عطرا یه آدم خاصو یادت میاره یا بعضیاشون خاطرات تلخی برات زنده میکنن که دوسش نداری
این بوی نونم برای من حس خاصی و زنده میکنه دوس داشتم بعداز مدتها یکم باهاتون حرف زده باشم
#as
پ ن پ این عکسم مال قبله اینکه برن تو سینی فر و پخته شن