به غیرت و شرفش قول داد می ماند

به غیرت و شرفش قول داد می ماند
همیشه تا به ابد هرچه باد می ماند
چه ساده بود دلم طفلکی که باور کرد
خبر نداشت که قولش به باد می ماند
دروغهای قشنگی که باورم بودند
دلم به پای همان اعتقاد می ماند
کنار جاده ی غم گریه های طولانی
و غصه ای که در این امتداد می ماند
تو رفتی و همه ی خاطرات یخ بستند
به روی سینه ام این انجماد می ماند
چقدر شعر و غزل های تلخ و درد آلود
و شاعری که در این انتقاد می ماند
خودم به میل خودم باختم در این بازی