ba tashakor az aghaye hamid borj nevisande in matn: (vagh
ba tashakor az aghaye hamid borj nevisande in matn: (vaghei)
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺗﺠﻤﻊ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ
ﻋﺯﺍﺩﺍﺭﯼ ﺍﺕ ﺷﺮﮐﺕ ﮐﺮﺩﻡ. ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ . ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ
ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﺨﺮﺍﺵ ﺩﯾﺪﻡ
ﮐﻪ ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺗﻤﺎﻡ
ﺷﺪ ...
ﺍﺯ ﺟﻮﮎ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺟﻪ ﯼ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ...
ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﻎ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪﻭ ﮐﺮﻭ ﮐﺮ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ
ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﻨﺪ ...
ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻫﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ
ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺯﺍ ﺑﻪﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ ...
ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﺍﺯ ﭘﺴﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﯽ
ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ
ﮐﺜﺎﻓﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﯽ ﺩﻓﺎﻉ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻢ
ﺑﺰﻧﻨﺪ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﻣﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻋﺯﺍﯼ ﯾﮏﺟﻮﺍﻥ ﻫﻢ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﯽ
ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡﺭﺍ ﮔﺪﺍﯾﯽ
ﮐﻨﯿﻢ ...
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﻣﺘﻠﮏ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ
ﺗﺴﻠﯿﺖ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺮﮒ ﺗﻮﺑﺎﺷﺪ !
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﮐﺮ ﻭ ﮐﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ
ﺳﺮﻃﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥﺑﺨﻨﺪﯾﻢ ...
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎﻣﺎﻥ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪﮐﺠﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺘﻤﺎﻥ ﻓﻠﺞ
ﺷﺪﻩ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﺁﺏ
ﻣﯿﺮﯾﺰﺩ ﮐﻪﺑﺨﻨﺪﺩ،ﺩﺭ ﺗﺠﻤﻊ ﻋﺯﺍﯼ ﺗﻮ
ﻧﺨﻨﺪﺩ؟ !
ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻢ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺑﯽ
ﻣﺒﺎﻻﺕ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺴﺆﻻﻧﯽ ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﻔﻤﯿﺪﻡ ﮐﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ !
ﺍﺯ ﻣﺴﺆﻻﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﯾﺴﮑﻮ ﻭ
ﮐﺎﺑﺍﺭﻩ ﻭ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺧﺎﻧﻪﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﻘﺪﻩ ﯼ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ
ﺟﻨﺴﯽﻣﺜﻞ ﺑﻤﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ
ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ ...
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺯﺍﯼ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ .ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ
ﮐﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺩﺭﺻﺪﯼ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺍ ﺑﻐﺾ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ ...
ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﯾﮏ
ﻓﻀﺎﯼ ﺻﻤﯿﻤﯽﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﺎﺯ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻐﻞ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺑﻪﺍﻭﺝ
ﺑﯽ ﺩﺭﮐﯽ ﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﻨﺪ .
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﺍﺕ ﺷﺎﯾﻌﻪ
ﺳﺎﺧﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﺾﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻬﺮﺕ
ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺯﺩﯼ
ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎﺭ
ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻮﺩﯼ ﭘﺨﺶﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﯼ ...
ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯾﺖ ﺩﺭ
ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺮﮒ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ ...
ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺯﺍﯾﺖ ﺟﮏ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﻭ
ﻣﺘﻠﮏ ﺳﺎﺧﺘﯿﻤﻮ ﺑﻪﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪ
ﮐﺮﺩﯾﻤﻮ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮﯾﺾ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢﺟﻠﺐ
ﮐﺮﺩﯾﻢ ...
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻋﺰﺍﯾﺖ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ " ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺎﯾﻌﻪ
ﺑﻮﺩ ﻧﻤﺮﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺩﺳﺖﻭ ﺟﯿﻎ ﻭ ﻫﻮﺭﺍ !"
ﺷﻨﯿﺪﻡ " ﻋﺰﺍﯼ ﻫﺎﯾﺪﻩ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ
ﺑﺎ ﺷﺎﻡ "
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﯼ
ﻣﺮﺗﻀﯽﻣﺮﺗﻀﯽﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻣﻮ ﻟﺮﺯﯾﺪﻡ
ﻭﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻭﺍﻗﻌﺍ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﻮﻥ ﻫﺎ
ﺭﺍ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪﺩﺍﺩ .. . ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ.
ﻭﺍﯼ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ...
ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ،ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺸﺪ
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺗﺠﻤﻊ ﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻣﯽ ﺑﺮﺍﯼ
ﻋﺯﺍﺩﺍﺭﯼ ﺍﺕ ﺷﺮﮐﺕ ﮐﺮﺩﻡ. ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺍﺯ ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺩﻭﺍﻡ ﻧﯿﺎﻭﺭﺩﻡ . ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ
ﭼﻨﺪ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺻﺤﻨﻪ ﻫﺎﯼ ﺩﻟﺨﺮﺍﺵ ﺩﯾﺪﻡ
ﮐﻪ ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺗﻤﺎﻡ
ﺷﺪ ...
ﺍﺯ ﺟﻮﮎ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺟﻪ ﯼ ﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ
ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ...
ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺟﯿﻎ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ
ﺑﯿﻬﻮﺷﯽ ﻣﯿﺰﺩﻧﺪﻭ ﮐﺮﻭ ﮐﺮ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﺪﻧﺪ ﮐﻪ
ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺗﻮﺟﻪ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﻨﺪ ...
ﺍﺯ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻫﺎﻥ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ
ﺻﺎﺣﺐ ﻋﺯﺍ ﺑﻪﻣﺮﺩﻡ ﺩﺳﺖ ﻣﯿﺪﺍﺩﻧﺪ ...
ﻃﺎﻗﺘﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﺍﺯ ﭘﺴﺮﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﻠﻮﻏﯽ
ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩﻩﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﯽ
ﮐﺜﺎﻓﺘﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﺑﯽ ﺩﻓﺎﻉ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﻢ
ﺑﺰﻧﻨﺪ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺭﻓﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﻣﺎ ﻣﻠﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ
ﺩﺭ ﻋﺯﺍﯼ ﯾﮏﺟﻮﺍﻥ ﻫﻢ ﻣﯿﺘﻮﺍﻧﯿﻢ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺑﯽ
ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺗﺎ ﻧﮕﺎﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡﺭﺍ ﮔﺪﺍﯾﯽ
ﮐﻨﯿﻢ ...
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﻣﺘﻠﮏ ﻫﺎﯼ ﺟﺪﯾﺪﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ
ﺗﺴﻠﯿﺖ ﮔﻔﺘﻦ ﻣﺮﮒ ﺗﻮﺑﺎﺷﺪ !
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﺟﻤﻊ ﺷﻮﯾﻢ ﻭ ﮐﺮ ﻭ ﮐﺮ ﺑﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ
ﺳﺮﻃﺎﻧﯽ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥﺑﺨﻨﺪﯾﻢ ...
ﺭﻓﺘﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﯼ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎﻣﺎﻥ ﺑﻪ
ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪﮐﺠﺎﯼ ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺘﻤﺎﻥ ﻓﻠﺞ
ﺷﺪﻩ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﻣﻠﺘﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻧﻤﺎﻥ ﺁﺏ
ﻣﯿﺮﯾﺰﺩ ﮐﻪﺑﺨﻨﺪﺩ،ﺩﺭ ﺗﺠﻤﻊ ﻋﺯﺍﯼ ﺗﻮ
ﻧﺨﻨﺪﺩ؟ !
ﻧﻤﯿﻔﻬﻤﻢ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﻮﻡ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﺑﯽ
ﻣﺒﺎﻻﺕ ﺑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺴﺆﻻﻧﯽ ﮐﻪ
ﻫﯿﭻ ﻭﻗﺖ ﻧﻔﻤﯿﺪﻡ ﮐﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ !
ﺍﺯ ﻣﺴﺆﻻﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﯼ ﺳﺎﺧﺖ ﺩﯾﺴﮑﻮ ﻭ
ﮐﺎﺑﺍﺭﻩ ﻭ ﻓﺎﺣﺸﻪ ﺧﺎﻧﻪﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ
ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﻘﺪﻩ ﯼ ﺗﻮﺟﻪ ﻭ
ﺟﻨﺴﯽﻣﺜﻞ ﺑﻤﺐ ﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ
ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﻨﻨﺪ ...
ﮐﻪ ﺩﺭ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻋﺯﺍﯼ ﺗﻮ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ .ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺁﻥ
ﮐﻢ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺩﺭﺻﺪﯼ ﮐﻪ ﻭﺍﻗﻌﺍ ﺑﻐﺾ ﮐﺮﺩﻩ
ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻣﺴﺨﺮﻩ ﻧﺸﻮﻧﺪ ...
ﮐﻪ ﺟﻮﺍﻥ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻭ ﺑﻪ ﺍﻣﯿﺪ ﯾﮏ
ﻓﻀﺎﯼ ﺻﻤﯿﻤﯽﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺳﺎﺯ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ
ﺑﻐﻞ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺑﻐﺾ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺑﻪﺍﻭﺝ
ﺑﯽ ﺩﺭﮐﯽ ﻣﺎ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﻨﻨﺪ .
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﻭﻗﺖ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﺍﺕ ﺷﺎﯾﻌﻪ
ﺳﺎﺧﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﯾﺾﻧﯿﺴﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻬﺮﺕ
ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺯﺩﯼ
ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﻣﺮﯾﻀﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺷﺎﺭ
ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ ﺑﻮﺩﯼ ﭘﺨﺶﮐﺮﺩﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻩ ﺍﯼ ...
ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ ﻫﺎﯾﺖ ﺩﺭ
ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺮﮒ ﭘﺨﺶ ﺷﺪ ...
ﻭ ﺣﺎﻻ ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻋﺯﺍﯾﺖ ﺟﮏ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﻭ
ﻣﺘﻠﮏ ﺳﺎﺧﺘﯿﻤﻮ ﺑﻪﻧﺎﻣﻮﺱ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﺑﺪ
ﮐﺮﺩﯾﻤﻮ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮﯾﺾ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻢﺟﻠﺐ
ﮐﺮﺩﯾﻢ ...
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﺭ ﻋﺰﺍﯾﺖ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮐﻪ " ﻣﺮﺩﻡ ﺷﺎﯾﻌﻪ
ﺑﻮﺩ ﻧﻤﺮﺩﻩ ﻫﻤﻪ ﺩﺳﺖﻭ ﺟﯿﻎ ﻭ ﻫﻮﺭﺍ !"
ﺷﻨﯿﺪﻡ " ﻋﺰﺍﯼ ﻫﺎﯾﺪﻩ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺗﺮ
ﺑﺎ ﺷﺎﻡ "
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺻﺪﺍﯼ ﺟﯿﻎ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﯼ
ﻣﺮﺗﻀﯽﻣﺮﺗﻀﯽﺭﺍﺷﻨﯿﺪﻣﻮ ﻟﺮﺯﯾﺪﻡ
ﻭﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﮐﺮﺩﻡ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻭﺍﻗﻌﺍ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﻮﻥ ﻫﺎ
ﺭﺍ ﺳﺮ ﺧﻮﺍﻫﺪﺩﺍﺩ .. . ﻭﺍﯼ ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﺎ.
ﻭﺍﯼ ...
ﻣﺮﺗﻀﯽ ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ...
ﺍﻣﺎ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ،ﺍﯾﻦ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﺸﺪ
۷۷۶
۲۵ آبان ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.