سوخت گیری هوایی ومشکل توربو لانس

بسیاری از هواپیماهای جنگنده قابلیت سوخت گیری در هوا را دارند. وقتی هواپیما در هوا حرکت می کند ، تلاطم در پشت آن ایجاد می شود. برای سوخت گیری ، هواپیمای جنگنده باید نزدیک هواپیمای اصلی (که سوخت در آن است) باشد.
وقتی هواپیمای جنگنده به پشت هواپیمای اصلی می رسد ، در واقع در منطقه آشفته هواپیمای اصلی است. چگونه هواپیمای جنگنده موفق به پرواز و تنظیم دقیق موقعیت خود حتی در منطقه تلاطم می شود؟هواپیماهای کوچکتر مانند جنگنده ها معمولاً از شلنگی که در پشت بال قرار دارد سوخت گیری می کنند ، به اندازه کافی از (و پایین) بدنه اصلی برای جلوگیری از بدترین تلاطم سوخت گیری می کنند. نفتکش در اینجا کاملاً منفعل است - خلبان دریافت کننده همه کارها را انجام می دهد. اگر خیلی آشفته باشد ، او فقط عقب نشینی می کند و دوباره تلاش می کندبسیاری از هواپیماهای جنگنده قابلیت سوخت گیری در هوا را دارند. وقتی هواپیما در هوا حرکت می کند ، تلاطم در پشت آن ایجاد می شود. برای سوخت گیری ، هواپیمای جنگنده باید نزدیک هواپیمای اصلی (که سوخت در آن است) باشد. وقتی هواپیمای جنگنده به پشت هواپیمای اصلی می رسد ، در واقع در منطقه آشفته هواپیمای اصلی است.
هواپیماهای بزرگتر از روش پرواز بوم استفاده می کنند - آنها کسانی هستند که باید در پشت تانکر قرار بگیرند و در حالی که بوم در جای خود قرار می گیرد ، موقعیت خود را حفظ کنند. این هواپیماها بسیار سنگین تر از جنگنده های یک نفره هستند و بهتر می توانند از عهده تلاطم برآیند. این به معنای آسان بودن آن نیست.مشکل تلاطم کمتری نسبت به شستشو است. پرواز در پشت و زیر تانکر به این معنی است که هر دو حالت عمودی و افقی باعث تغییر شستشوی پایین می شود به گونه ای که نگه داشتن موقعیت را دشوار می کند. پرواز پشت یک تانکر در حال تعادل ناپایدار است.
عقب افتادن و بالا رفتن هر دو هواپیما گیرنده را در پایین شستشوی قوی تری قرار می دهند. اگر هواپیمای گیرنده نسبت به تانکر به جلو حرکت کند ، به زاویه های پایین شستشو پرواز می کند که باعث می شود سرعت آن بیشتر شود ، زیرا با شستشوی کمتر نیروی کمتری برای همان سرعت پرواز لازم است. برعکس این اتفاق می افتد وقتی عقب می افتد ، حالا خلبان برای حفظ موقعیت خود باید گاز را پیش ببرد.
جت واش: - جت واش به سادگی به گازهایی که به سرعت در حال حرکت هستند و از موتور جت خارج می شوند اشاره دارد. این بسیار آشفته است ، اما کوتاه مدت است. از طرف دیگر گرداب های نوک بال بسیار پایدارتر هستند و می توانند تا سه دقیقه پس از عبور هواپیما در هوا بمانند.1) سوخت گیری هواپیما در مسیر گرداب نوک بال یا جت واش انجام نمی شود. عموماً مورب زیر هواپیمای سرب انجام می شود. که نه سر راه جت واش است و نه گرداب نوک بال.
آیا در "ارتفاع کروز" سوخت گیری مجدد هوا به هوا امکان پذیر است؟وقتی هواپیما از سوخت گیری هوا و هوا استفاده می کند محدودیت هایی در حداکثر ارتفاعی که می تواند در آن اتفاق بیفتد وجود دارد؟من تعجب می کنم که آیا چیزی در مورد کمبود فشار هوا وجود دارد که انتقال سوخت را مشکل ساز می کند یا سرعتهایی که باید برای انتقال استفاده شود در ارتفاعات بسیار زیاد قابل اجرا نیستند؟محدودیت اصلی این است که گیرنده باید نیروی اضافی کافی داشته باشد تا بتواند شکل گیری دقیق را روی تانکر حفظ کند. در نزدیکی سقف سرویس ، معمولاً نیروی رانش زیادی ندارید ، بنابراین سوخت گیری تا حدودی پایین تر از آن اتفاق می افتد. از آنجایی که جنگنده ها به طور کلی در ارتفاع مشخصی از رانش اضافی بیشتر از قدرت حمل و نقل هستند ، می توانند در ارتفاعات کمی بیشتر سوخت گیری کنند.