ماه  از گوشه ے چشمان سیاهت جاریست

ماه  از گوشه ے چشمان سیاهت جاریست
صورتت ماه  و چشمت غزلے گلڪاریست
رامسر میشود این موے لبالب دریا
پیچ در پیچِ سرِ زلف تو شهر ساریست
تِمِ  زیتونے مویت غزل خورشید است
گونه ات باغ  انار و دهنت گلناریست
ڪاسه ے  خون شده ام ...بسڪه خودم را خوردم
زخم ابروے تو بر مردم چشمم ڪاریست
تازه تازه غزل از چشم توگفتن زیباست
زندگے بے تو پر از قافیه ے تڪراریست